بررسی میزان سایتوتوکسیسیتی ماده باندینگ ریتینرهای ثابت ارتودنسی

Abstract

Bisphenol-A ازجمله مواد شیمیایی است که از انواع باندینگ آزاد می شود و در بدن باعث ایجاد حساسیت، کارسینوژنیسیتی، موتاژنیسیتی و استروژنیسیتی می گردد. گرچه بررسی ها میزان آزادسازی آن را از باندینگ براکتها در حد قابل قبول (ppm 0/1) نشان داده اند ولی هنوز تحقیقی در رابطه با سایتوتوکسیسیتی احتمالی باندینگ نگهدارنده های ثابت ارتودنسی که حجم بیشتری از باندینگ را شامل بوده و مدت زمان بیشتری درتماس با بزاق هستند صورت نگرفته است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان سایتوتوکسیسیتی ماده باندینگ ریتینرهای ثابت ارتودنسی می باشد. مواد و روش ها: سلولهای فیبروبلاست لثه ای انسانی تهیه و در محیط Dulbeccos Modified Eagles Medium(DMEM) کشت داده می شوند. برای گروه 1، کاکپوزیت رزین باند شونده نوری اختصاصی ریتینرهای باند شونده (Transbond LR, 3M Unitek) به شکل دیسکهای 1x 1x0/5میلی متری به تعداد 12عدد) بین دو اسلب شیشه ای آماده می شود. برای گروه 2، رزین کامپوزیت ترمیمی (Herculite XRV ,Kerr/Cybron, Orange CA, US) به شکل دیسکهای1x1x0/5میلی متری به تعداد 12عدد) بین دو اسلب شیشه ای آماده شده و به مدت 20 ثانیه توسط دستگاه لایت با توانی در حدود mw650 در هر سانتیمیر مربع و با طول موج nm468کیور می گردد. گروه 3، گروه کنترل بوده و در این گروه از هیچ ماده ای استفاده نمی شود. در مرحله بعدی نمونه ها با مقادیرفراوان آب برای از بین بردن لایه پلیمریزاسیون شستشو داده خواهد شد. پس از مراحل کشت دویست میکرولیتر از هر یک از نمونه ها دوپلیکه شده و در well plate 96- قرار داده خواهد شد و سلولها با 1/5میلی لیتر محلول % 10 Alamar blue (Biosource, Camarilo, CA) و به مدت یک ساعت انکوبه خواهد شد. سپس شدت فلورسانس هر یک از wellها با استفاده از fluorescent plate reader (FLUOstar Galaxy, BMG Lab technologies) در طول موج تحریکnm 530 و طول گسیل nm580 اندازه گیری خواهد شد. تفاوت احتمالی چهار گروه از لحاظ درصد زنده بودن سلولها با آزمون آماری One-way ANOVA ویا kruskal-wallis مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در صورت وجود تفاوت معنی دار، از آزمون تعقیبی مناسب و یا آزمون U-Mann-withney استفاده خواهد شد(خطای نوع اول قابل قبول در این مطالعه، 0/05 مفروض است.) یافته ها: نتایج نشان می دهد که، میزان بقای سلولها در هر دو گروه Transbond LR و Herculite XRV تفاوت معنی داری با گروه کنترل دارد(به ترتیب P<0.001 و P<0.001) ولی بین دو گروه Transbond LR و Herculite XRV تفاوت آماری معنی داری از لحاظ میزان بقای سلولها مشاهده نشد (0/105=P). نتیجه گیری: Transbond LR و Herculite XRV در این حجم سایتوتوکسیسیتی مشابهی دارند.