پوسیدگی دندانی و روشهای تشخیص آن
Abstract
پوسيدگي دنداني يك بيماري عفوني مزمن قابل انتقال است . آگاهي از طبيعت مولتي فاكتوريال پوسيدگي دنداني خيلي مهم است.
باكتري‌هاي اختصاصي ( اسيدوژنيك و اسيد اوريك )، كه بر روي سطوح دندان كلونيزه مي‌شوند به عنوان فاكتوراتيولوژيك در ايجاد پوسيدگي دنداني است.فاكتورهاي زياد ديگري نيز بر روي پري والانس و پروسه پيشرفت پوسيدگي موثرند . چنين فاكتورهايي به دو گروه ، فاكتورهاي داخلي و خارجي تقسيم مي‌شوند.از ميان فاكتورهاي خارجي موثر و درگير در پوسيدگي دنداني كربوهيدراتهاي قابل تخمير ، وضعيت اجتماعي ضعيف و داروهاي مرتبط با بيماري سيستميك است كه بر روي فانكشن غدد بزاقي اثر مي‌گذارند.
از ميان فاكتورهاي متغير داخلي درگير در پوسيدگي دنداني ، كاهش ميزان ترشح بزاق ، كيفيت بزاقي نامطلوب ، بيماري مزمن، ماكروآناتومي و ميكروآناتومي دندان‌ها و مراحل رويش، گير پلاك ، بلوغ ناكامل مينا و اكسپوز شدن سطوح ريشه به عاج است. آسيب به فانكشن غدد بزاقي و مخصوصاً SSR ناكافي خيلي مهم است.
پروسه پوسيدگي توسط باكتري‌هايي تخمير كننده كربوهيدرات آغاز شده و منجر به تشكيل مقادير مختلف‌اسيدارگانيك‌وكاهش در PH مي‌شود. كاهش قابل توجه در PH، باعث انحلال سطوح مينراليزه دندان مي‌ود.روشهاي تشخيص پوسيدگي شامل روشها كانونشنال ( مشاهده، پروبينگ و راديو گرافي بايت وينگ معمولي)وروش‌هاي جديد((Ecm , Qlf ,Diagnodent , ... هستند.در 10 سال اخير يك پيشرفت قابل توجهي در عرضه ابزارهاي تشخيصي بر اساس تكنولوژي جديد ديده شد.
روش كانونشنال سريع و ارزان بود و جهت مطالعات اپيدميولوژيك مفيد مي‌باشد اما متدهاي جديد پر هزينه و زمان بر هستند و محدود به بعضي تحقيقات مي‌شوند.
تكنولوژي جديد ممكن است اطلاعات تكميل كننده در اختيار ما قرار دهد اما هنوز نمي‌تواند جايگزين متدهاي معمول موجود براي تشخيص پوسيدگي باشد.