بررسی ارزش تشخیص تکنیک Bone Sounding در تعیین شکل ضایعات عمودی استخوانی پریودنتال
Abstract
با وجود اينكه روش جراحي و رويت مستقيم ضايعات، دقيق ترين روش براي تعيين شكل ضايعات استخواني در بيماريهاي پريودنتال مي باشد، با اين حال انجام اين روش در معاينات صرف كلينيكي، كارهاي تحقيقاتي يا بررسي بهبودي ضايعات بدنبال درمانهاي جراحي، غيرضروري و غير منطقی بنظر مي رسد. مطالعه حاضر جهت بررسي ارزش تشخيصي روش Bone Soundingدر پيش گويي الگوي تخريبي ضايعات استخواني عمودي پريودنتال به عنوان جايگزيني براي روش جراحي و انجام فلپ مي باشد.
مواد و روشها
تعداد73 ناحيه دنداني از 30 بيمار كه وجود ضايعات اينترپروگزيمالي عمودي استخوان از نوع كلاس یک و دو و سه در آنها با معاينات كلينكي و بررسي هاي راديوگرافي تشخيص داده شده بود، با استفاده از روش Bone Sounding از نظر پيش گويي تخريبي ضايعات مورد ارزيابي قرار گرفته و نهايتاً پس از انجام جراحي مجدداً از حيث الگوهاي تخريب عمودي استخوان مورد بررسي مستقيم قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده با روشهاي آناليز آماري Kappa و Kendall’tau-b مورد ارزيابي و تفسير قرار گرفتند.
نتايج:
ميزان كارايي روش Bone Sounding در تشخيص الگوي تخريبي ضايعات عمودي استخوان حدود 80% مي باشد. دقت اين روش در انواع ضايعات 2 ديواره، بیشترین و در ضايعات 3 ديواره، کمترین میزان مي باشد.
نتيجه گيري:
روش Bone Sounding روشي نسبتاً قابل اعتماد در پيش گويي الگوي تخريبي ضايعات استخواني عمودي در بيماريهاي پريودنتال مي باشد.