کاربرد بی حسی اینفلتراسیون اختصاصی در فک پایین بجای بی حسی بلاک I.A جهت درمانهای دندانهای خلفی فک پایین

Abstract

انجام يك بيحسي مناسب و بي درد ، اولين اصل در درمانهاي دندانپزشكي مي باشد. با توجه به تحقيقات انجام گرفته ،ميزان موفقيت روش اينفلتراسيون اختصاصي بالاتر از 95% مي باشد و اين روش هيچ كدام از عوارض بي حسي بلاك اينفراآلوئولار را ندارد بلكه مزايايي نسبت به آن دارد. مواد و روشها: يك مطالعه آينده نگر تجربي براي بررسي نتايج بي حسي حاصل از روشي اينفلتراسيون اختصاصي بر روي 154 بيمار در دانشكده دندانپزشكي در طي سالهاي 1384-1383 انجام گرفت و متغيير هاي لازم شامل : زمان شروع بي حسي، مدت زمان بي حسي، محدوده بي‌حسي، فشارخون قبل و بعد از تزريق، و تعداد کارپول مصرفي و ميزان ترشح بزاق از بيماران اخذ گرديد و با استفاده از نرم افزار SPSS 12 و تست هاي آماري T-Test & Chi-square آناليز گرديد و سطح معني دار P<0.05 در نظر گرفته شد. نتايج: 47 نفر(5/30%) از بيماران مرد و 108 نفر(5/69%) از بيماران زن بودند. تكنيك اينفلتراسيون اختصاصي در 68 بيمار (1/44%) در سمت راست و در 88 بيمار(1/57%) در سمت چپ انجام گرفته بود. بيشترين فراواني تزريق در مورد داندان مولر دوم با 79 تزريق بود و مولر اول با 66 تزريق(85/42%) و مولر سوم با 11 تزريق(1/7%) فراواني تزيقات انجام گرفته بود. پوسيدگي كلاس I فراوانترين نوع پوسيدگي بود. هيچ كدام از تزريقات داراي آسپيراسيون مثبت نبودند. بيش از نيمي از بيماران در هنگام تزريق درد نداشتند و ميزان موفقيت اين روش 98% بود. ميانگين سن بيماران 85/8 ± 55/25 سال بود. ميانگين تعداد كارپول مصرفي 207/0 ± 803/0 عدد بود. ميانگين زمان شروع بي حسي 93/0 ± 909/1 دقيقه و ميانگين مدت زمان بي حسي 92/5 ± 82/37 دقيقه بود. نتيجه گيري: در مطالعه حاضر نتايج بدست آمده بيانگر كفايت بي حسي در روش اينفلتراسيون اختصاصي بود و ميزان موفقيت اين روش 98% بود و ميزان آسپيراسيون صفر بود و مي توان از اين تكنيك در خارج كردن داندانهاي خلفي منديبل و ساير درمانهاي دندانپزشكي به نحو مطلوب بجاي بلاك اينفراآلوئولار استفاده شود