پوشش پالپ
Abstract
علیرغم تفاوت در ساختار و ترکیب عاج و پالپ این دو بافت تماماً از نظر حس بهم پیوسته هستند ، که باعث می شود واکنش های فیزیولوژیک و پاتولوژیک ایجاد شده در یکی در دیگری هم اثر نماید.این دوارگان نه تنها منشأ جنینی مشترکی دارند ، بلکه در طی حیات دندان زنده ارتباط نزدیکی با هم دارند . تمام اجزاء پالپ دندانی شامل سلول ها ، رگ های خونی و لنفاوی ، اعصاب و مایع میان بافتی در واکنش به پروسه های ترمیمی دارای اهمیت خاصی می باشند.
طبقه بندی واکنش های پالپی بصورت Slight or mild (خفیف) ،moderate (متوسط) وsevere (شدید) می باشد .
واکنش های التهابی در پالپ ممکن است در نتیجه ترومابه دندان ، عوامل سمی یا آلژرن موجود در مواد ترمیمی و محصولات باکتری ها که خیلی از اینها باعث واکنش های ایمونولوژیک می شوند ، بروز کند . پالپ دارای پاره ای روندهای دفاعی ذاتی است . سلول های دندریتیک نقش مهمی در جذب آنتی ژنها ، مهاجرت به غدد لنفاوی و ارائه آنها به لنفوسیت ها دارند . دیگر سلول های دندریتیک متصل به ماکروفاژها هستند . سلول های دندریتیک ممکن است با اعصاب و عروق خونی در پالپ هم ارتباط متقابل داشته باشند . بنابراین پاسخ نوروایمونولوژیک پالپ ممکن است اولین واکنش دفاعی در کمپلکس عاج – پالپ باشند .
هرگونه افزایش در جریان خون در نتیجه التهاب یک پاسخ دفاعی است که بافت را در برابر تحریکات مضر محافظت می کند . کاهش جریان خون باعث تأخیر در حذف مواد مضر و انباشته شدن آنها می شود که ممکن است منجربه مرگ پالپ شود .
همچنین برخی اقدامات دندانپزشکی در بردارنده کمک به حفظ سلامت است . اغلب این اقدامات تلاش در جهت تأمین سدی در برابر محرکات خارجی است که با استقرار مسدود کننده ای حفاظتی یا نوعی لاینر روی دیواره های حفره انجام می پذیرد.
پوشش پالپ ، به عنوان نوعی درمان اندودنتیک با هدف حفظ حیات مجموعة پالپ شناسایی شده است . بسته به شرایط بالینی درمان پالپ زنده را می توان با روند پوشش مستقیم یا غیر مستقیم انجام داد . هر عمل پوشش پالپ غیر مستقیم را باید زمانی مورد توجه داد که شواهدی رادیوگرافیک از ضایعه پوسیدگی عمیقی که به پالپ رسیده در دست باشد ، ولی دندان هیچگونه سابقه ای از درد خود به خود نداشته و در آزمون های حیات پالپ ، طبیعی به نظر برسد . پوشش پالپ مستقیم تنها زمانی باید مورد توجه قرار گیرد که تنها بازشدگی کوچکی در پالپی که از همه جهات سالم است روی داده باشد . پوشش غیر مستقیم پالپ بر پوشش مستقیم ارجحیت دارد . هیدروکسید کلسیم ماده انتخابی برای پوشش مستقیم و غیر مستقیم می باشد . در صورتی که دیوار بین حفره و دندان به خوبی مسدود شده باشد ، هیدروکسید کلسیم تعداد باکتری های زندة عاج معدنی زدایی شدة باقی مانده را به میزان زیادی کاهش داده و یا به کلی آنها را از بین می برد . رزین های اتصال یابنده به عاج ، پیوند سستی با عاج معدنی زدایی شده می یابند که انسداد ضعیفی را به دنبال دارد و به علاوه فعّالیت ضد باکتری بسیار ناچیزی را ادامه داده و یا اصولاً فاقد این خصیصه اند.
کاستی های موجود در کاربرد هیدروکسید کلسیم به عنوان عامل پوشش پالپ مشتمل بر حل شدن در اثر اسیداچ ، تجزیه در زیر ترمیم های دارای نشت و جدا شدن از سطح حین متراکم سازی لبه ای آمالگام می باشد . با وجود این که شاخص ترین نقیصة هیدروکسیدکلسیم ، عدم توانایی آن در تأمین انسداد دائم در برابر هجوم باکتری ها است ، ولی عوامل اتصال یابنده به عاج نیز از نظر تمامیت و دوام پیوند با عاج زیر سؤال هستند .