بررسی کارایی استئوتومی ساب کندیلر داخل دهانی اصلاح شده با طول دوره بیحرکت سازی کوتاه مدت در عقب بردن فک پایین

Abstract

مقدمه: جراحي راموس منديبل بيش از يك قرن است كه براي تصحيح دفورميتي هاي منديبل بكار مي‌رود و روشهاي مختلفي را شامل است از جمله SSRO، IVRO وsubcondylar osteotomy هريك از اين روشها داراي مزايا و معايبي است1 . در موارد تصحيح پروگناتيسم منديبل در مقادير كم تا متوسط (mm 8-7) روشي كه بيشتر از سايرين بكار مي رود SSRO است و چنانچه نياز به تصحيح بيش از اين مقدار باشد بايد روشهاي ديگري درنظر آيد1 . در مطالعه موردنظر با درنظر گرفتن نحوه درمان شكستگي هاي كنديلي (درمان محافظه كارانه بدون نياز به نزديك كردن آناتوميك قطعات در كنار يكديگر) روشي تحت عنوان استئوتومي ساب كنديلر اصلاح شده معرفي مي شود. در اين پژوهش هدف بررسي كارايي استئوتومي موردنظر در موارد درمان پروگناتيسم منديبل همراه با بررسي ميزان وقوع دو كمپليكاسيون مهم (ريلپس و اختلالات حس) پس از عمل است. مطالعات متعددي درخصوص ميزان وقوع اختلالات حسي پس از عمل و ميزان ريلپس رخ داده بدنبال عمل با روشهاي مختلف استئوتومي راموس منديبل انجام شده و نتايج ارائه گرديده است.

مواد و روشها: تعداد 40 بيمار كه در همگي آنان رشد به پايان رسيده و در تمام موارد جراحي تنها روي فك پائين انجام شده است و هيچ يك از بيماران اپن بايت (open bite) نداشته اند. اندازه گيري ريلپس (Relapse) با محاسبه فاصله عمود Sn تا Pog استخواني در راديوگرافي هاي لترال سفالومتري قبل از عمل، يك هفته پس از عمل و يكسال پس از عمل و مقايسه اين مقادير انجام مي پذيرد. بررسي ميزان وقوع اختلالات حس بصورت سابجكتيو (subjective) و تكميل پرسشنامه توسط بيماران صورت مي گيرد. نتايج: در پايان نتايج حاكي از ميزان ريلپسي در حدود 7 درصد (mm 6/0) و ميزان وقوع اختلال حسي پس از گذشت 6 ماه درحد 5/2 درصد بوده است. نتيجه گيري: روش استئوتومي ساب كنديلر داخل دهاني اصلاح شده با طول دوره بيحركت سازي كوتاه مدت مي تواند بعنوان روشي با ميزان NSD و ريلپس ناچيز مورد توجه جدي قرار گيرد.