تعیین میزان آگاهی مردم درباره درمانهای ارتودنسی در دو شهر تبریز و بوکان در سال 1384
Abstract
مقدمه: اساس نياز به درمانهاي ارتودنسي تحت تأثير عواملي همچون آگاهي و نگرش افراد به سلامتي و سطح درآمد مي باشد.
چون اكثر بيماران ارتودنسي كودكان و نوجوانان هستند لذا والدين اين افراد عامل بالقوه اي در انجام درمانهاي ارتودنسي مي باشند. بنابراين لازم است آگاهي افراد جامعه مورد ارزيابي قرار گرفته تا در صورت نياز تدابير لازم جهت افزايش سطح آگاهي آنها اتخاذ گردد.
اهداف: هدف اين مطالعه تعيين ميزان آگاهي افراد جامعه درباره درمانهاي ارتودنسي در دو شهر تبريز و بوكان و مقايسه آنها با همديگرمي باشد.
مواد و روش ها: يك پرسشنامه به 384 نفر بطور تصادفي در دو شهرستان داده شد (204 نفر در تبريز و 180 نفر در بوكان) و آگاهي افراد در دو شهر با استفاده از آزمون t-test ارزيابي گرديد.
يافته ها:
از نظر آگاهي عمومي در مورد درمان هاي ارتودنسي اختلاف معني داري بين دو شهر وجود نداشت.
از نظر آگاهي در مورد سن انجام ارتودنسي مردم تبريز آگاهي بيشتري نسبت به مردم بوكان داشتند.
3/64 % كل افراد هزينه درمان ارتودنسي را زياد و همچنين9/48% كل افراد نيز هزينه را بعنوان عمده ترين مشكل براي انجام درمان ارتودنسي مي دانستند.
در مورد آگاهي كلي در مورد درمانهاي ارتودنسي در تبريز و بوكان اختلاف معني داري وجود نداشت.
نتيجه گيري: آگاهي مردم در مورد درمانهاي ارتودنسي در دو شهرستان تبريز و بوكان كافي نبود.
در مورد آگاهي سن انجام ارتودنسي اختلاف معني داري بين مردم تبريز و بوكان وجود دارد. مردم تبريز نسبت به اين مسئله آگاه ترند.