مقایسه ریزنشت سه ضخامت مختلف MTA خاکستری بعنوان ماده پرکننده انتهای ریشه دندان
Abstract
هدف از اين مطالعه مقايسه ريز نشت سه ضخامت مختلف MTA خاكستري به عنوان مواد پركننده انتهاي ريشه بود. 90 دندان قدامي بالا، بدون پوسيدگي قابل توجه و اپكس سالم انتخاب و به طور تصادفي به سه گروه گروه 20 تايي مورد آزمايش و دو گروه پنجتايي كنترل مثبت و كنترل منفي تقسيم شدند. كانال تمام دندانها پاكسازي و شكلدهي شد و تمام گروههاي آزمايشي توسط گوتاپركاو سيلر AH- plus پر شدند. سپس سه ميليمتر انتهايي دندانهاي گروههاي آزمايشي و نيز گروه كنترل مثبت و منفي توسط فرز عمود بر محور طولي ريشه قطع شدند.
1- گروه 1 آزمايشي حفره كلاس I به عمق 1 ميليمتر ، 2- گروه 2 آزمايشي حفره كلاس I به عمق 2 ميليمتر ، 3- گروه 3 آزمايشي حفره كلاس I به عمق 3 ميليمتر ايجاد شد.
براي هر گروه آزمايشي نيز دو گروه كنترل مثبت و منفي به تعداد 5 عدد در نظر گرفته بوديم. گروههاي كنترل مثبت و منفي بدون MTA گذاشته نشد.حفرات ايجاد شده گروههاي آزمايشي توسط MTA خاكستري طبق دستور كارخانه سازنده پر و متراكم شدند. كليه نمونه در مايع ميان بافتي به مدت 48 ساعت نگهداري شده سپس نمونهها از مايع ميان بافتي خارج شد و بعد از خشك شدن با دو لايه لاك ناخن تمام سطوح ريشه به غير از اپكس كه MTA گذاشته شده بود، پوشانده شدند. به گروههاي كنترل مثبت لاك زده نشد. ولي گروه كنترل منفي به كليه سطوح ريشه لاك زده شد. همه نمونهها در داخل مركب چين غوطه ور شدند بعد از 72 ساعت نمونهها از رنگ خارج شده در زير آب جاري به مدت 10 دقيقه شستشو داده شدند. نمونهها توسط هندپيس و ديسك با ايجاد دو شيار با كالي و لينگوالي در محور طولي ريشهها به دو نيم تقسيم شدند. و در زير استريوميكروسكوپ با بزرگنمايي 10 و دقت 1/0 ميليمتر مورد مطالعه قرار گرفتند. براساس مشاهدات ميكروسكوپي نمونهها متوسط ميزان ريز نشت رنگ در عمق : mm 1 حدود 04/0 ميليمتر، mm 2 حدود 04/0 ميليمتر، mm 3 حدود 02/0 ميليمتر بود. طبق آزمون تحليل واريانس يك طرفه مقدار 86/0=F و سطح معنيداري 42/0=P تفاوت ميزان ريزنشسته رنگ در سه عمق مختلف معنيدار نميباشد. براي تعيين نرمال بودن دادهها از آزمون آماري كالموگروف اسميرنوف استفاده كرديم دادههاي فوق نرمال نبودند. بنابراين از آزمون نان پارامتريك كروسكال واليس بكار برديم در اين آزمون نيز تفاوت معنيداري مشاهده نشد (42/0 P= ) ميزان ريزنشت در MTA خاكستري بسيار اندك و يا اصلاً وجود ندارد پس MTA نه تنها سايتوتوكسيك نميباشد. سازگاري سنجي مناسب داشته و مهرموم خوبي در انتهاي ريشه در آزمايشات in-vitro ايجاد ميكند. از اين تحقيق نتيجه گرفته ميشود كه عمق حفره تأثيري در ميزان ريزنشت ندارد. تفاوت ريزنشت در عمق m3 و m2 و m 1 از نظر آماري معنيدار نبود 42/0 = P بايستي مطالعات بلند مدت (long term) و آيندهنگر به صورت In vitro وIn vivo براي ارزيابي توانايي مهر و موم بلند مدت اين ماده صورت گيرد.