بررسی انجام استریلیزاسیون قالبهای ارجاعی به لابراتوارهای شهر تبریز توسط تکنسین های پروتزهای دندانی در سال 1384

Abstract

زمينه و اهداف: به دليل تماس هاي مكرر پرسنل لابراتواري با عوامل آلوده كننده مانند خون و بزاق بيماران و امكان ابتلاء به بيماري هاي عفوني از اين طريق، احتمال وقوع بيماري هاي عفوني در ميان پرسنل لابراتواري و دندانپزشكي نسبت به ساير افراد جامعه بيشتر مي باشد. ضرورت رعايت اصول كنترل عفونت براي جلوگيري از انتقال عفونت متقاطع از آن جا بيش تر مي گردد كه شناسايي بيماران مبتلا در اكثر موارد امكان پذير نمي باشد. با توجه به اهميت موضوع، مطالعه حاضر جهت بررسي انجام استريليزاسيون قالب هاي ارجاعي به لابراتوارهاي شهر تبريز جهت يك بررسي اوليه آماري شكل گرفت. مواد و روش ها: نوع تحقيق توصيفي و تكنيك جمع آوري اطلاعات از طريق پرسشنامه كتبي بود بدين ترتيب با مراجعه به 9 لابراتوار دندانپزشكي تبريز كه تكنسين فارغ التحصيل دانشگاه بودند اطلاعات جمع آوري شد. يافته ها: 100 درصد تكنسين ها پروتز هاي دنداني بيان كردند كه قالب ها، استريل نشده از مطب به لابراتوار ارجاع مي شده اند. 78 درصد تكنسين ها پروتز يا اپلاينس تهيه شده را استريل مي كردند. 5/33 درصد تكنسين ها عدم استريل پروتز يا اپلاينس را به دندانپزشك اطلاع مي دادند. بحث و نتيجه گيري: نتايج بدست آمده در اين مطالعه نشان مي دهد كه روش هاي كنترل عفونت در لابراتوارهاي شهر تبريز با تكنيك هاي استاندارد توصيه شده مراجع معتبر مانند ADA هم از نظر كيفيت وهم از نظر كميّت فاصله زيادي دارد. بنابراين به نظر مي رسد قالب هاي ارجاعي مي تواند به عنوان منبع عفونت عمل كنند.