بررسی بالینی اثرات سیگار بر روی بافتهای پریودنتال
Abstract
مقدمه: پريودنتيت بيماري التهابي بافتهاي حمايت كننده دندان است كه توسط ميكروارگانيسمهاي خاصي ايجاد شده و منجر به تخريب پيشرونده ليگامان پريودنتال و استخوان آلوئول همراه با تشكيل پاكت، تحليل لثه و يا هر دو ميشود.
عــوامل خطــرزاي (Risk Factor) زيــادي باعث پيشرفت بيماري پريودنتيت ميشوند كه سيگار بعنوان يكي از اين عوامل خطرزا بشمار ميرود و با توجه به اينكه روزبهروز بر تعداد افراد سيگاري افزوده ميشود در مورد اثرات سيگار بر متغيرهاي پريودنتالي جاي تأمل و بررسي وجود دارد.
هدف: هدف از اين مطالعه بررسي باليني اثرات سيگار بر روي بافتهاي پريودنتال در مراجعين به بخشهاي بيماريهاي دهان و پريودنتيكس دانشكده دندانپزشكي تبريز در سال 1384 ميباشد.
مواد و روشها: مطالعه حاضر يك مطالعه تحليلي بصورت مقطعي ميباشد. حجم نمونه را 100 بيمار مذكر مبتلا به پريودنتيت مزمن تشكيل دادند. از اين تعداد، 50 نفر سيگــاري (گروه مورد) در دو گروه 34 نفـــره Heavy smokers و 16 نفــــره Light smokers و 50 نفــر غيرسيگاري (گروه كنترل) بودند. بعد از اطمينان از يكسان بودن ميانگين سني افراد، متغيرهاي پريودنتالي زير مورد ارزيابي و در پرسشنامههايي كه به همين منظور تهيه شده بود، وارد گرديدند.
عمــــق نفــــوذ پــــــروب (CPD = Clinical Probing Depth)، تحليـــل لثــــه (GR=Gingival Recession)،ميزان سطح چسبندگي (CAL =Clinical Attachment Level)، لقـــــي دنــــدان (TM= Tooth Mobility) و خـــــونــــريزي حيــــــن پروبينگ (BOP= Bleeding on Probing). جهت تجزيه و تحليل دادهها از آزمـــــون تعقيبي توكي (Tukey) و آزمون كاي اسكور و آزمون همبستگي پيرسون (pearson) و برنامه نرمافزاري SPSS استفاده گرديد.
نتايج: عمق نفـوذ پـــروب (CPD)، تحليل لثه (GR)، ميزان سطح چسبندگي از دست رفته (AL) و در افراد Smokers Heavy نسبت به غيرسيگاريها و Light smokers افزايش معنيداري را نشان داد.
در مقايسه افراد غيرسيگاري با Smokers Light، در ارزيابي هيچيك از متغيرهاي فوق بين اين دو گروه نتايج معني داري حاصل نشد.
در ارزيابي كيفي متغير TM و BOP نتايج در سه گروه معنيدار بوده است.
در مورد بررسي تأثير ميزان مصرف سيگار بر متغيرهاي موردنظر كه نشان دهنده شدت پريودنتيت ميباشد، نتايج معنيداري حاصل نشد.
بحث و نتيجهگيري: با توجه به نتايج بدست آمده از بررسي متغيرهاي پريودنتالي كه تمام آنها مؤيد افزايش شدت پريودنتيت در افراد سيگاري نسبت به غيرسيگاري ميباشد بهتر است كه جهت ارتقاء آگاهي افراد در اين زمينه برنامههاي ويژهاي تدارك ديده شود.