ارزیابی میزان آگاهی دانشجویان ترم آخر دانشکده دندانپزشکی تبریز در مورد تشخیص و درمان ترومای دنتو آلوئولار در سال 1385
Abstract
سابقه پژوهش: تروماي دنتو آلوئولار يكي از موارد اورژانس دندانپزشكي است كه اغلب گريبانگير كودكان و نوجوانان است و درمان صحيح آن نقش كليدي در سلامت دراز مدت دندان آسيب ديده و ديگر قسمتهاي مرتبط دارد و در اين بين نقش دندانپزشك بعنوان خط اول درمان و مشكلات ناشي از عدم درمان صحيح ضرورت انجام اين مطالعه را ايجاب مي نمايد.
اهداف: هدف از انجام اين مطالعه ارزيابي ميزان آگاهي دانشجويان ترم آخر دانشكده دندانپزشكي تبريز در سال 1385 از تشخيص و نحوه درمان تروماهاي دنتو آلوئولار است.
ابزار و روشها: اين مطالعه از نوع مقطعي مي باشد. 50 نفر از دانشجويان (42 نفر گزينشي از طريق آزمون سراسري و 8 نفر بهداشتكاران دهان و دندان) از نظر ميزان آگاهي از تروماهاي دنتو آلوئولار و نحوه درمان آن تحت بررسي قرار گرفتند. سنجش از طريق پرسشنامه اي 20 سوالي شامل 2 قسمت سوالات (تشخيص و درمان) و قسمتي شامل اطلاعات ديگر از قبيل جنس، معدل، شركت در آزمون سراسري، فعاليت فوق بر نامه در كلينيك صورت گرفت. اين پرسشنامه با همياري 2 تن از اساتيد بخش اندودنتيكس آماده شد. بعد از تكميل پرسشنامه ها آناليز آماري با همكاري متخصص آمار و نرم افزارهاي spss(12) و آزمون پيرسون انجام گرفت.
يافته ها:
يافته ها بعد از آناليز به شرح زير بود:
1- نمره پرسشنامه دانشجويان دختر بيشتراز دانشجويان پسر بود.
2- همبستگي بين معدل و جنسيت معني دار نبود.
3- همبستگي بين شركت در آزمون دستياري و نمره پرسشنامه وجود نداشت.
4- افرادي با سابقه فعاليت دركلينيك نمره پرسشنامه و معدل كمتري ازديگر افراد داشته اند.
5- بين نمره پرسشنامه دانشجويان گزينشي از طريق آزمون سراسري و بهداشتكاران تفاوت معني دار نبود.
نتيجه گيري: ميزان آگاهي دانشجويان ترم آخر دانشكده دندانپزشكي تبريز (درسال 1385) در مورد تشخيص و درمان تروماي دنتو آلوئولار در حد مطلوبي نيست.