مقایسه نتایج بالینی پیوند استخوانی اتوژن به تنهایی و یا به همراه پیوند پریودنتال لیگامنت اتوژن در درمان ضایعات پریودنتال انسانی داخل استخوانی دو دیواره با Reentry شش ماهه
Abstract
زمينه و اهداف:
هدف از درمانهاي پريودنتال ممانعت از Attachment Loss بيشتر و رژنراسيون بافتهاي از دست رفته مي باشد. تا كنون مواد پيوندي مختلف و روشهاي جراحي متعددي در درمان رژنراتيو ضايعات داخل استخواني مورد استفاده قرار گرفته اند. هدف از اين مطالعه ارزيابي نتايج باليني پيوند استخواني اتوژن به همراه پيوند ليگامنت پريودنتال در مقايسه با پيوند استخواني اتوژن به عنوان gold standard در درمان ضايعات پريودنتالي انساني داخل استخواني دو ديواره بود.
مواد و روشها:
اين مطالعه به روش كارآزمايي باليني يك سوكور بصورت Split mouth بر روي 10 جفت ضايعه پريودنتالي داخل استخواني دو ديواره مشابه با عمق پروبينگ 5 ميلي متر يا بيشتر و عمق ضايعه استخواني 3 ميلي متر يا بيشتر به دنبال فاز يك درمان انجام گرديد. در نواحي كنترل از استخوان اتوژن و در نواحي تست از پيوند استخوان اتوژن به همراه پيوند ليگامنت پريودنتال استفاده شد.
تاثير تك تك روشها در هر دو گروه با انجام آزمون T زوج غير پارامتريك(Willcoxon) ارزيابي شد . جهت مقايسه ميزان تاثير دو روش با يكديگر از آزمون mann – withny U استفاده شد.
يافته ها:
در شروع مطالعه دو گروه از لحاظ ايندكس پلاك لثه و متغيرهاي بافت نرم و سخت تفاوت معني داري با هم نداشتند . پس از 6 ماه آناليز هاي آماري بيانگر تفاوت معني داري در عمق پروبينگ باليني، حد چسبندگي باليني ، ميزان پر شدن ضايعه استخواني ، حد لبه آزاد لثه ، كاهش ضايعه استخواني و ميزان تحليل كرستال در هر دو گروه بود. اما با مقايسه بين گروهها تفاوتهاي معني داري در پارامترهاي بافت نرم و سخت ديده نشد.
ميزان پر شدن ضايعه استخواني در هر دو گروه تست و كنترل پس از 6 ماه 1/2 ميلي متر و ميزان كاهش ضايعه استخواني در هر دو گروه 6/2 ميلي متر گزارش شد.
نتيجه گيري:
نتايج به دست آمده از اين مطالعه بيانگر بهبود پارامترهاي باليني در هر دو گروه بعد از 6 ماه از لحاظ آماري بود. اما تفاوت آماري معني داري بين نتايج حاصله از دو گروه ديده نشد. بي تاثير بودن كاربرد پيوند PDL در نتايج حاصله را مي توان به مقدار پيوند PDL ، آلودگي ماده پيوندي، نوع طراحي مطالعه و جمعيت مورد مطالعه و ساير عوامل نسبت داد . نتايج اين تحقيق مويد نتايج مطالعات قبلي مبني بر تاثير مثبت پيوند اتوژن در بهبودي پارامترهاي باليني بوده اما قضاوت صحيح در مورد پيوند PDL نياز به تحقيقات بيشتر و وسيعتر دارد .