تاثیر استرس روانی بر حرکت ارتودنتیک دندان در موش صحرایی
Abstract
مقدمه : فرآيند حركت دندان يك فرآيند شبه التهابي است و اين فرآيند هر دو سيستم عصبي و ايمني را درگير ميكند . با توجه به اينكه استرس رواني روي سيستم ايمني تأثير مي گذارد ، اين احتمال وجود دارد كه استرس رواني در فرآيند حركت دندان نيزتأثيرگذار باشد .
هدف : هدف از اين مطالعه بررسي تأثير استرس رواني در حركت ارتدنتيك دندان در موش صحرایي نژاد Wistar است .
مواد و روشها : 48 موش صحرایي از نژاد Wistar و از جنس ماده با متوسط وزني 12±188 گرم و سن 10 هفته انتخاب شده و بصورت تصادفي به دوگروه مساوي تجربي و كنترل تقسيم شدند . موشهاي گروه تجربي قبل از نصب فنرهاي حركت دهنده دندان به مدت 4 هفته تحت استرس هاي crowded environment – induced و cat odour قرار گرفتند . در روز بيست و نهم درهر دو گروه با قرار دادن فنرهاي حركت دهنده دندان روي انسيزورهاي فك بالا، اين دندانها حركت داده شد . پس از 7 روز ، 9 موش از هر گروه و پس از 14 روز بقيه موشها با overdose ماده بيهوشي كشته شدند .
سپس فاصله مزيوانسيزال ما بين انسيزورهاي ماگزيلا اندازه گيري شدند. جهت اندازه گيري تعداد استئوكلاست ها زير ميكروسكوپ نوري مقاطع هيستولوژيك آماده شدند. داده هاي مربوط به ميزان حركت ارتودنتيك دندان و تعداد استئوكلاست ها با روش آماري Independent sample t-test آناليز شد .
يافته ها : يافته ها نشان داد كه در روز هفتم پس از نصب فنردر گروه كنترل مقدار حركت ارتودنتيك دندان به ميزان قابل توجه و تعداداستئوكلاست هادر سطح معني داري1/0α= بيشتر ازگروه تجربي بود.درروز چهاردهم پس از نصب فنر مقدار حركت ارتودنتيك دندان در گروه كنترل به ميزان قابل توجهي بيشتر از گروه تجربي بود، با اين حال در تعداد استئوكلاست ها ما بين دو گروه در اين روز تفاوت قابل توجهي وجود نداشت . همچنين بايد خاطرنشان كرد كه در گروه تجربي در موشها كاهش وزن مشاهده شد .
نتايج : استرس رواني منجر به كاهش مقدار حركت ارتودنتيك دندان و تعداد استئوكلاست ها حول ريشه به طرف حركت دندان در موشها شد ، اما كاهش تعداد استئوكلاست ها با گذشت زمان ادامه نيافته و الگوي خطي نداشت . به علاوه استرس رواني منجر به كاهش وزن در موشها شد .