مقایسه سطح شنوایی دندانپزشکان عمومی تبریز با سطح طبیعی شنوایی
Abstract
مقدمه : بدلیل تماس مداوم دندانپزشکان با وسائل تولید کننده صدا در محل کار از جمله هندپیسها و توربینها که صدایی به بلندی 94-70 دسی بل تولید می کنند و با توجه به اینکه تماس با صداهایی با شدت بیشتر از 95-85 دسی بل برای چند ماه یا چند سال منجر به آسیب حلزون شنوایی میشود ، احتمال ابتلااین گروه به کاهش شنوایی بسیار بالا میباشند.با توجه به اهمیت موضوع، مطالعه حاضر جهت بررسی سطح شنوایی دندانپزشکان شکل گرفت .
مواد وروشها : نوع تحقیق توصیفی- مقطعی و هدف از اين مطالعه مقایسه سطح شنوایی دندانپزشکان عمومی تبریز با سطح طبیعی شنوایی بود. بدین منظور پرسشنامه¬ای طراحی شد .پس از تکمیل پرسشنامه ها، دندانپزشکان به ادیومتری ارجاع داده شدند و با روش ادیومتری با صوت خالص ، شنوایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. و نتايج، با استفاده از t-test وchi-squire توسط برنامه SPSS(12) آنالیز گردید.
نتایج: بطور کلی 36 درصد از دندانپزشکان مورد مطالعه دچار افت شنوایی بودند كه اختلاف آن با 8 درصد افت شنوايي در جمعيت نرمال معني دار بود(000/0 = Pv).
در بررسی اختلاف بین میزان افت شنوایی وسن ،دندانپزشکان دردو گروه بالای 30 سال ( با میزان افت شنوایی 1/37 درصد) و زیر 30 سال( بدون افت شنوایی) مقایسه شدند که افت شنوایی بین این دو گروه ،تفاوت معنی دار داشت (045/0pv=).
همینطور در مورد بررسی اختلاف بین افت شنوایی و سابقه کار، دندانپزشکان در دو گروه با سابقه کار بیشتر از 5 سال (با افت شنوایی 40 درصد) و دندانپزشکان با سابقه کار کمتر از 5 سال( بدون افت شنوایی) مقایسه شدند که افت شنوایی بین این دو گروه نیز ،تفاوت معنی دار داشت)011/0(pv= .
در بررسی اختلاف بین ساعات کاری و افت شنوایی بین دو گروه با ساعات کاری کمتر از 5 ساعت و بیشتر از 5 ساعت تفاوت معنی داری وجود نداشت )722/0(pv= .
بحث و نتیجه گیری : تفاوت معنی دار افت شنوایی دندانپزشکان به میزان 36 درصد با جمعیت نرمال به میزان 8 درصد بسیار قابل ملاحظه و احتمالا"در اثر عوامل آسیب رسان در زمینه خطرات شغلی دندانپزشکی می باشد. همینطور در مورد بالا بودن میزان افت شنوایی دندانپزشکان بالای 30 سال نسبت به دندانپزشکان زیر 30 سال، به نظر می رسدکه با افزایش سن که معمولا"همراه با افزایش سابقه کار وافزایش تماس با وسائل دور تند دندانپزشکی است ، افت شنوایی نیز بیشتر شده است.