بررسی شیوع اورهنگ در ترمیمهای آمالگام خلفی انجام شده توسط دانشجویان بخش ترمیم دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال تحصیلی 86-1385

Abstract

وجود اورهنگ در ترمیمهای آمالگام اثرات سوء بسیاری روی سلامت نسوج پریودنشیوم دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان شیوع اورهنگ پروگزیمالی در ترمیمهای آمالگام ( دو سطحی ، سه سطحی، بیلداپ) انجام شده توسط دانشجویان بخش ترمیمی دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال 86-85 بود. مواد و روشها:مطالعه حاضر از نوع توصیفی و مقطعی بود. جامعه مورد بررسی 400 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش ترمیمی دانشکده دندانپزشکی تبریز بودند که به صورت تصادفی انتخاب و توسط دانشجویان ترم 7و10و11 ترمیم آمالگام خلفی ( دو سطحی ، سه سطحی، بیلداپ) برای آنها انجام شد اطلاعات در زمینه وجود اورهنگ پروگزیمالی بر اساس نوع حفره و مقطع تحصیلی دانشجو ابتدا توسط سوند تیز داسی شکل و سپس با کسب رضایت از بیمار به وسیله رادیوگرافی بایت وینگ از ناحیه جمع آوری شد. برای آنالیز داده ها از آزمون مجذور کای استفاده شد. یافته ها:بر اساس نتایج مطالعه شیوع کلی اورهنگ 75/25% به دست آمد. 6/15% ، 32% و 28% از ترمیمهای انجام شده توسط دانشجویان ترم 7 ، ترم 10، ترم 11 دارای اورهنگ بود. 5/23% از ترمیمهای دو سطحی ، 23% از ترمیمهای سه سطحی و 4/29% از بیلداپها دارای اورهنگ بودند. درصد بیشتری از اورهنگها (94/68%) توسط بررسی توام کلینیکی و رادیوگرافیک تشخیص داده شد. رابطه بین مقطع تحصیلی و اورهنگ و همچنین رابطه بین نوع حفره و اورهنگ معنی دار نبود. نتیجه گیری:تحقیق نشان دهنده شیوع نسبتا کم اورهنگ پروگزیمالی در ترمیمهای انجام شده توسط دانشجویان دانشکده دندانپزشکی تبریز بود. همچنین دقیقترین روش جهت بررسی اورهنگ، استفاده از ترکیب معاینات کلینیکی توسط سوند و رادیوگرافی بایت وینگ بود.