بررسی رادیولوژیک فراوانی دندانهای اضافی و ریشه های باقیمانده در رادیوگرافیهای پانورامیک در مراجعین به دانشکده دندانپزشکی تبریز
Abstract
دندانهاي اضافي به عنوان اتيولوژي مال اكلوژنهايي چون بي نظمي دندانها، عدم رويش دندانهاي شيري و دائمي و نیز منشاء ضايعات پاتولوژيك ادنتولوژيك حائز اهميت فراواني هستند. همچنين ريشه هاي باقي مانده در غالب مواقع بعنوان كانونهاي عفونت موضعي و شايد سيستميك و نیز سر آغاز پاتولوژيهاي فك مد نظر قرار مي گيرند.راديولوژي غربالگري و راديولوژي تشخيصي به عنوان چشم سوم دندانپزشك در كشف، تشخيص و پيگيري این آنوماليها و نقصها شايد بيش از هر ابزار ديگري كارساز باشد.آنچه در این مطالعه مورد بررسي قرار خواهد گرفت، نگاهي به فراوانی و توزيع جنسي این دو پديده مشكل ساز مي باشد.
هدف: هدف از این مطالعه بررسي فراوانی و توزيع سني و جنسي دندانهاي اضافي و ريشه هاي باقيمانده در راديو گرافيهاي پانوراميك در شهر تبريز مي باشد.
روش كار و مواد :در این مطالعه 303 عدد كليشه پانوراميك بدست آمده از بيماران مراجعه كننده به بخش راديولوژي دانشكده دندانپزشكي تبريز بشكل تصادفي انتخاب شدند. تمامي كليشه ها تحت بررسي غربالگري براي مشاهده دندانهاي اضافي و ريشه هاي باقيمانده به كمك نگاتوسكوپ قرار گرفتند.در بررسي كليشه ها شكل ، نوع ، محل دندان اضافي و يا ريشه باقيمانده، وجود و يا عدم وجود ضايعات پاتولوژيك و اندازه ضایعه ثبت شد.
يافته ها:فراوانی دندانهای اضافی در کل جمعیت مورد مطالعه 98/1% است. تمامی موارد دندانهای اضافی در دهه دوم ، سوم و چهارم و بویژه در دهه دوم و سوم قرار دارند.فراوانی دندانهای اضافی در جنس مذکر تقریبا سه برابر جنس مونث است. 50% کل دندانهای اضافه را در این مطالعه مزیودنس تشکیل می داد. شایعترین مورفولوژی مشاهده شده در دندانهای اضافی Conical (66/66%) بود.فراوانی ریشه های باقیمانده در کل رادیوگرافیهای پانورامیک 64/5% بود .فراوانی ریشه های باقیمانده در جنس مذکر تقریبا دو برابر جنس مونث بود.ریشه های باقیمانده با ضایع پری اپیکال در جنس مذکر فراوان تر از جنس مونث بود.
نتيجه گيري:بر اساس یافته های بدست آمده در این مطالعه فراوانی دندانهای اضافی 98/1% ،فراوانی دندانهای اضافی در جنس مذکر نسبت به جنس مونث (1/3)، بروز در دهه دوم و سوم زندگی، مورفولوژی شایع (Conical) و محل شایع آناتومیک آنها (Primaxilla) در همسویی با سایر مطالعات پیشین قرار دارد .فراوانی ریشه های باقیمانده در برخی متون 1/6% گزارش شده که تقریبا در همسویی با مطالعه حاضر 64/5% است. اما بسیاری از مطالعات فراوانی ریشه های باقیمانده را در جمعیت بی دندان بیشتر از فراوانی به دست آمده در کل جمعیت مطالعه حاضر گزارش کرده اند.