بررسی میزان آگاهی دندانپزشکان عمومی شهر تبریز در مورد حفاظت در برابر اشعه در سال 1385
Abstract
مقدمه و هدف: پيشرفتهاي تكنيكي در زمينه تجهيزات مربوط به اشعه X و سيستمهاي تصويربرداري منجر به كاهش چشم گيري در دوز پرتوتابي به بيماران حين انجام راديوگرافي داخل دهاني و خارج دهاني شده است. بررسیهایی كه از دندانپزشكان عمومي به عمل آمده است، پذيرش اندك بعضي از تكنيكهاي كاهش دوز را از جانب آنان نشان داده است واستفاده از وسايل و تكنيكهاي حفاظت اشعه ميان دندانپزشكان عمومي رايج نيست. هدف اين مطالعه تعيين ميزان آگاهي دندانپزشكان عمومي شهر تبريز در مورد تكنيكهاي كاهش دوز و حفاظت در برابر اشعه ، تجهيزات راديوگرافيك و كيفيت خدمات راديوگرافيك دنداني است.
روش کار و مواد: در اين مطالعه مقطعي – توصيفي، از 150 دندانپزشك عمومي كه در دو دوره بازآموزي تحت نظارت دانشكده دندانپزشكي شركت كرده بودند، تعداد 34 سؤال به صورت پرسشنامه بعمل آمد. آناليزهاي آماري مربوطه توسط نرم افزار
SPSS for windows نگارش 14.0 انجام گرفت. جهت توصيف سن و سابقه كار از آزمونهاي پراكندگي و متمايل به مركز و براي توصيف متغييرهاي كيفي مانند جنسيت و يا محل اخذ مدرك از آزمونهاي توصيفي درصد، نسبت و براي آزمون فرضيهها از تحليل واريانس و t test و chi-square استفاده گرديد.
یافتهها: ديوارهاي اتاق پرتوتابي %2/22 از دندانپزشكان با سرب پوشانده شده است و اين امر ارتباط با جنس ، سن، محل اخذ مدرك و سابقه كار دندانپزشكان نداشت (05/0P>). % 1/23 از دندانپزشكان از بيماران خود ميخواستند که حين دریافت اشعه از روپوش سربی استفاده کنند که این امر نیز با سن، جنس، محل اخذ مدرک و سابقه کار دندانپزشکان ارتباطی ندارد(05/0P>). 5/18% از دندانپزشکان حین انجام رادیوگرافي از بیماران خود میخواهند تا از گردنبند محافظت كننده از غده تيروئيد استفاده كنند. از لحاظ آماري اختلاف معني داري بين سن، جنس، محل اخذ مدرك و سابقه كار دندانپزشكان با درخواست از بيمار براي استفاده از گردن بند محافظت كننده از غده تيروييد وجود نداشت (05/0 p>).
نتیجهگیری: آگاهی دندانپزشکان در مورد حفاظت در برابر اشعه کافی نبود، زیرا تنها حدود یکپنجم آنان از تمهیدات حفاظت در برابر اشعه که شامل استفاده از سرب در دیوارهای اتاق پرتوتابی، روپوش سربی و گردنبند محافظتکننده از غده تیروئید میگردد، استفاده میکردند. آگاهی آنان از جزئیات تکنیکی دستگاه مورد استفادهشان اندک بود. به منظور كاهش هر گونه پرتودهي غيرضروري، بايستي آگاهي دندانپزشكان در مورد تكنيكهاي كاهش دوز افزايش يابد.