ارتباط بیماری پریودنتال با BMI و تست تحمل گلوکز

Abstract

زمینه و هدف: مضرات چاقی بر روی ارگان های بدن و تاثیر آن در مستعد ساختن فرد به انواع بیماریهای سیستمیک مشخص شده است. چاقی میتواند ریسک فاکتوری برای بیماری دیابت باشد ازطرفی بیماری دیابت میتواند نقش مخربی بر روی پریودنشیوم داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر ضمن بررسی ارتباط چاقی با بیماری پریودنتال، قصد پاسخ به این سوال را دارد که: آیا بیماری پریودنتال می تواند افراد را مستعد عدم تحمل گلوکز نماید؟ مواد و روشها: تعداد 170 بیمار مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی بین سنین 35 تا 59 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. 85 نفراز این بیماران براساس ایندکس NHANESIII پریودنتیت داشتند. وزن و قد این بیماران و اندازه دور کمر آنها ثبت گردید. سپس تست تحمل گلوکزدر مورد بیمارانی که دارای بیماری پریودنتیت بودند انجام شد. بعد از جمع آوری داده ها از نرم افزار آماری SPSS برای بررسی نتایج BMI و اندازه دور کمر و از نرم افزار آماریMini tab برای بررسی نتایج تست تحمل گلوکز استفاده گردید. نتایج حاصله نشان داد که BMI افراد دارای بیماری پریودنتیت به طور معنی داری بالاتر از BMI افراد گروه کنترل می باشد (05/0 P<). تحقیق حاضرنشان داد که BMI و اندازه دور کمر افراد گروه تست در هر دو جنس اختلاف معنی داری با BMI گروه کنترل دارد (05/0 P<). آزمون آماریtest proportion two که برای آنالیز نتایج حاصله از تست تحمل گلوکز مورد استفاده قرار گرفت نشان داد که ارتباط معنی داری بین پریودنتیت و عدم تحمل گلوکز دو ساعت بعد وجود دارد (05/0 P<). اما این ارتباط در مورد عدم تحمل گلوکز ناشتا وجود نداشت(05/0 < P). نتیجه گیری: اندازه دورکمر و نمایه توده بدن بالا می تواند افراد را مستعد ابتلا به پريودنتيت نماید. همچنین پريودنتيت می تواند مارکر خطری برای ابتلا به دیابت باشد.