بررسی میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی شهر تبریز نسبت به فضا نگهدارنده در سال 1386-1385
Abstract
مقدمه: فضانگهدارنده ها طی سالهای زیادی در دندانپزشکی اطفال مورد استفاده قرار گرفته اند. درمان با این اپلاینس ها از نظر میزان آگاهی، عملکرد و میزان پذیرش دندانپزشکان عمومی تا کنون از طرف محققین مورد بررسی قرار نگرفته است.
هدف: در این مطالعه میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی شهر تبریز نسبت به فضا نگهدارنده در سال 1386 – 1385 مورد بررسی قرار گفته است.
روش کار و مواد: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 151 دندانپزشک عمومی به طور تصادفی (بر اساس شماره نظام پزشکی) انتخاب و وارد مطالعه شدند. اطلاعات مورد نیاز به وسیله پرسشنامه جمع آوری گردید. این پرسشنامه شامل دو بخش بود، یک بخش برای ارزیابی سطح آگاهی و بخش دیگر برای ارزیابی نگرش.
یافته‌ها: نزدیک به 70% دندانپزشکان مرد بودند. میانگین سن دندانپزشکان 33/6 ± 32/33 سال بود. کمتر از 50% دندانپزشکان به بیش از نیمی از سوالات آگاهی جواب درست داده بودند. میانگین نمره کسب شده در بخش آگاهی برابر 81/1 ± 32/5 بود. بیش از 90% از دندانپزشکان نگرش خوبی نسبت به درمان با فضانگهدارنده ها داشتند.
نتیجه‌گیری: به نظر می رسد که دندانپزشکان عمومی شهر تبریز از سطح آگاهی کمی برخوردار بودند اما نگرش مثبتی نسبت به درمان با فضا نگهدارنده ها داشتند. بهبود این آگاهی با استفاده از برنامه های بازآموزی بهتر و جزوات قابل دستیابی است.