مقایسه کارآیی اولتراسونوگرافی با رادیوگرافی ساب منتو ورتکس و سی تی اسکن در تشخیص شکستگیهای قوس گونه

Abstract

شكستگي قوس گونه به تنهايي كمتر از 10% صدمات گونه را شامل مي شود . جابجايي قطعات شكسته سبب فرو رفتگي بافت نرم پوشاننده قوس و باعث اختلال در حركات فك تحتاني مي شود. تشخيص و درمان صحيح شكستگي قوس گونه از بروز عوارض فوق جلوگيري مي نمايد. شكستگي قوس گونه با معاينه باليني و راديوگرافيهايي مثل Sub mento vertex (SMV) و CT اسكن مشخص مي شود. در بعضي موارد نمي توان از رادیوگرافی براي تشخيص استفاده نمود (خانمهاي باردار، افرادي با شكستگي مهره گردن و...). در اين موارد مي توان از اولتراسونوگرافي در تشخيص شكستگيهاي قوس گونه به عنوان يك وسيله ارزان بي ضرر و سريع استفاده نمود. هدف از اين مطالعه، مقايسه كارآيي اولتراسونوگرافي با راديوگرافي SMV و CT اسكن در تشخيص شكستگيهاي قوس گونه است. بيماران و روشها: در اين مطالعه، بر روی 17 بیمار(34 قوس گونه) با 17 مورد بدون شكستگي قوس گونه و 17 مورد با شكستگي قوس گونه (11 مورد با شكستگي يكطرفه قوس گونه و 3 مورد با شكستگي دو طرفه قوس گونه و 17 مورد بدون شكستگي قوس گونه) كه با CT اسكن (gold standard) و راديوگرافي SMV تشخيص داده شده بودند، اولتراسونوگرافي با اپليكاتور كوچك سطحي MHZ 5 تا 9 (MHZ 5/7) (ALOKA- 3500-Japan) انجام گرديد. سپس Sensitivity و Specifity اولتراسوند براي اين شكستگي ها بررسي شد. نتايج: اولتراسوند در تشخيص شكستگيهاي قوس گونه مفيد است و sensitivity 2/88% و Specifity 100% و PPV 100٪ و NPV 89٪ می باشد. نتیجه گیری: اولتراسوند در تشخيص شكستگيهاي قوس گونه مفيد است مهمترين نقص اولتراسونوگرافي در تشخيص شكستگيهايي بدون جابجايي مي باشد. اولتراسونوگرافي ابزاري مفيد در تشخيص شكستگيهاي با جابجايي قوس گونه است و مي تواند براي موارد خاص (خانمهاي باردار و افراد با صدمه مهره گردني و ...) در تشخيص شكستگي قوس گونه به كار رود.