مقایسه اثر لیزر Waterlase و اولتراسونیک در آماده سازی حفره انتهای ریشه بر یکپارچگی آپکس ریشه دندانهای کشیده شده
Abstract
هدف جراحي انتهاي ريشه حذف محركهايي است كه در سيستم كانال ريشه بوده و عامل بالقوه التهاب ناحيه پري اپيكال هستند. اين درمان به طور معمول شامل پر كردن انتهاي ريشه خصوصا در مواردي است كه پر كردگي ريشه مناسب نمي باشد. حفره ايده آل انتهاي ريشه به صورت يك حفره كلاس I مي باشد كه ديواره های آن موازي و عمق آن 3 ميلي متر باشد و روشهای متفاوتی برای تهیه حفره معرفی شده است.
زمینه وهدف تحقیق :هدف انجام این مطالعه مقایسه اثر لیزر Waterlase و اولتراسونیک بر یکپارچگی انتهای ریشه حین تهیه حفره انتهای ریشه در محیط آزمایشگاهی بود.
مواد و روشها : بعد از پاکسازی و شکل دهی و پر کردن 60 دندان سنترال فک بالا 3 میلی متر انتهای ریشه قطع شد و نمونه ها از لحاظ دارا بودن Crack و مورد بررسی قرار گرفت. سپس حفره کلاس I با استفاده از دستگاه اولتراسونیک (گروه اول) یا لیزر Waterlase (گروه دوم )تهیه گردید. در گروه اولتراسونیک از تیپ KIS 2D و شدت متوسط دستگاه و در گروه لیزر از تیپ لیزر 600µm و خروجی 4 وات با 55% آب و 65% هوا برای تهیه حفره استفاده شد.
یافته ها :از لحاظ تعداد Crack ایجاد شده در گروه اولتراسونیک یک مورد دارای Crack بود اما هیچکدام از نمونه های گروه لیزر دچار Crack نشده بودند که تفاوت بین دو روش معنی دار نبود (05/0 P>). از لحاظ شیوع Chipping بعد از تهیه حفره در گروه اولتراسونیک هفت مورد دارای Chipping بود اما هیچکدام از نمونه های گروه لیزر دچار Chipping نشده بودند که تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود ( 05/0 P<).
نتیجه گیری :در مطالعه حاضراز لحاظ ایجاد کرک بین استفاده از اولتراسونیک و لیزر در تهیه حفره انتهای ریشه تفاوت معنی دار نبود ولی از لحاظ ایجاد Chipping در روش اولتراسونیک بطور معنی داری Chipping بیشتری نسبت به گروه لیزر مشاهده شد. با توجه به نتایج حاصل از مطالعه آزمایشگاهی حاضر استفاده از لیزر در کلینیک باید مورد بررسی قرار گیرد تا در صورت تائید نتایج این مطالعه به عنوان روش مناسب تهیه حفره معرفی گردد.