مقایسه اثر دهانشویه حاوی روی و بدون روی همراه با فلوسینولون در بهبود لیکن پلان اروزیو دهانی
Abstract
مقدمه لیکن پلان یک بیماری مزمن التهابی است که پوست و مخاط را مبتلا می کند. هر چند اتیولوژی بیماری مشخص نیست، عواملی از قبیل استرس، ژنتیک و منشا ایمونولوژیک در بروز آن متصور می باشد. ليكن پلان داراي اشكال كلينيكي متعدد است كه یکی از انواع آن نوع اروزیو می باشد که علیرغم شیوع کم به دلیل حضور علائمي نظير درد ،سوزش و احتمال بدخیمی اهمیت بیشتري دارد.علیرغم استفاده از داروهای متعدد، درمان قطعی برای بيماري شناخته نشده است. با توجه به تاثیر روی در ترمیم بافت پوششی و التیام زخم ها، در این مطالعه اثر دهانشویه روی همراه با کورتیکواستروئید موضعی بر روي ضايعات زخمي ليكن پلان بررسی می شود.
هدف: مقایسه تاثیر دهانشویه روی همراه با فلوسینولون با فلوسینولون (به تنهایی) در التیام ضایعات لیکن پلان اروزیو
مواد و روش ها: 20 بیمار مبتلا به لیکن پلان اروزیو دهانی به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه 10 نفری تقسیم شدند .اندازه زخم با کولیس دیجیتالی و شدت درد با معیار VAS اندازه گیری شد.اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری SPSS به روش Mann-whitney آنالیز شد.
نتايج: هم در گروه استفاده کننده دهانشویه روی همراه با پماد فلوسینولون و هم در گروه استفاده کننده پماد فلوسینولون به تنهایی، کاهش درد و سوزش و مساحت ضايعه مشاهده شد.کاهش درد در دو گروه يكسان بود (11/0 = Pv)، اماكاهش مساحت ضايعه در دهانشویه روی همراه با پماد بیشتر از پماد به تنهایی بود (037/0 = Pv).
بحث: هم دهانشویه روی همراه با پماد فلوسینولون وهم پماد فلوسینولون به تنهائی در کاهش مساحت ضایعه، درد و سوزش موثر بودند. کاهش درد و سوزش در هر دو گروه يكسان بود كه به نظر ميرسد علت يكسان بودن ميزان كاهش درد و سوزش در دو گروه به علت اثر فلوسينولون موجود در هر دو روش فوق بود.اما كاهش بيشتر مساحت ضايعه در گروه دهانشویه روی همراه با پماد احتمالا به علت اثر روي در ترميم اپيتليوم آسيب ديده مي باشد.