بررسی شاخص DMFT کودکان 12 ساله شهرستان مهاباد در سال 1385

Abstract

مهمترین شاخص براي ارزيابي وضعيت سلامت دهاني DMFT یا میانگین دندانهای پوسیده، پرشده و کشیده شده است. هدف از اين مطالعه تعيين شاخص DMFT در كودكان 12 ساله شهرستان مهاباد در سال 1385 بود تا وضعيت سلامت دهاني در اين شهرستان مشخص گردد. مواد و روش کار: در اين مطالعه مشاهده ای- توصیفی تعداد 252 نفر از دانش آموزان 12 ساله شهرستان مهاباد، 180 نفر شهری و 72 نفر روستایی، به طور تصادفي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه تنظیمی و مشاهده صورت گرفت.از نمونه‌ها توسط آینه و سوند دندانپزشکی، روی صندلی معمولی، با استفاده از نور طبیعی در کلاس معاینه به عمل آمد. اطلاعات لازم مربوط به DMFT هر یک و تعداد دفعات روزانه استفاده از مسواک و سابقه مراجعه به دندانپزشک در فرم مذبور ثبت گردید. یافته ها: میانگین DMFT در کودکان مورد مطالعه 45/4 به دست آمد که این میزان در مناطق شهری 6/4 و در مناطق روستایی 8/3 است. 6/5 درصد کودکان شهری و 7/9 درصد کودکان روستایی عاري از پوسيدگي بودند. در مناطق شهری 7/66 درصد دانش آموزان و در مناطق روستایی 4/51 درصد دانش آموزان سابقه مراجعه به دندانپزشک داشته اند. در مناطق شهری 6/10 درصد از دانش آموزان دو بار یا بیشتر مسواک می زنند، 3/33 درصد روزی یکبار، 3/23 درصد هر 2 روز یکبار، 2/17 درصد هفته ای یکبار و 6/15 درصد دانش آموزان اصلا مسواک نمی زنند . در مناطق روستایی 1/11٪ دانش آموزان روزی دوبار یا بیشتر مسواک می زنند ، 50 درصد روزی یکبار 9/13٪ هر دو روز یکبار ، 7/16 درصد هفته ای یکبار و 3/8 درصد دانش آموزان اصلا مسواک نمی زنند. نتيجه‌گيري:‌ میانگین DMFT دانش آموزانی که سابقه مراجعه به دندانپزشک داشته اند با آنهایی که سابقه مراجعه به دندانپزشک نداشته اند تفاوت معنی داری در هر دو منطقه شهری و روستایی نداشت. تفاوت میانگین DMFT بر اساس تعداد دفعات مسواک در هر دو منطقه شهری و روستایی معنی دار بود.