ارتباط استرس با زبان جغرافیایی در مراجعین به دانشکده دندانپزشکی تبریز

Abstract

زمینه و هدف: زبان جغرافيايي ضايعه نسبتاً شايعي است كه معمولاً بدون علامت بوده و در طي معاينات معمول مشاهده مي‎گردد. ضايعات اغلب به صورت منفرد يا متعدد ديده مي‎شود و در بيشتر موارد محدود به سطح پشتي و كناره‎هاي زبان مي‎باشد. اگر چه علت اين ضايعه مشخص نيست ولي استرس به عنوان يكي از عوامل احتمالي در ايجاد ضايعات مطرح مي‌باشد. هدف از اين مطالعه، بررسی رابطه بروز زبان جغرافیایی با استرس می باشد. روش بررسی: مطالعه تحقیقی حاضر بر روی 60 بیمار با زبان جغرافیایی و 60 بیمار سالم انجام گرفت. تمامی بیماران پرسشنامه تنظیم شده را تکمیل نمودند. سپس فرمها توسط روانشناس بررسی شد و نتایج بدست آمده در دو گروه با آزمون کای 2 و بسته نرم افزاری spss بررسی شد. یافتهها : میانگین امتیاز نهایی استرس در گروه زبان جغرافیایی 80/19 و در گروه سالم 88/15 می باشد. نتیجه گیری : با توجه به نتایج به دست آمده ، استرس با بروز زبان جغرافیایی ارتباط دارد و کاهش استرس در این بیماران ممکن است در بهبود ضایعات ﻣﺆثر باشد. بررسی عواملی غیر از سن و جنس می تواند زمینه ی تحقیقات آتی باشد.