مقایسه نتایج کلینیکی و رادیوگرافیک درمان پالپوتومی با فورماکروزل و پالپکتومی با زینک اکساید - اوژنول ZOE در ثنایای شیری اکسپوز شده وایتال بواسطه پوسیدگی

Abstract

زمینه و هدف:هدف این مطالعه مقایسه نتایج کلینیکی و رادیوگرافیک درمان پالپوتومی با فورماکروزل و پالپکتومی با زینک اکساید –اوژنول (ZOE) در ثنایای شیری اکسپوز شده وایتال بواسطه پوسیدگی می باشد. مواد و روشها:در کل 100 دندان ثنایای شیری در 50 کودک که بطور تصادفی انتخاب شده بودند به روش پالپوتومی با فورماکروزل (50 دندان) و پالپکتومی با زینک اکساید – اوژنول (ZOE) 50 دندان درمان شدند. از Two sample proportional test برای تعیین تفاوت آماری مفاهیم با بکار بردن 05/0 P< بعنوان تراز مفاهیم استفاده شده و با خلاصه کردن اطلاعات طبقه بندی شده درصد آنها تعیین شد. یافته ها:دو سال بعد از درمان 91 دندان ثنایا(45 دندان پالپوتومی شده و 46 دندان پالپکتومی شده) جهت ارزیابی کلینیکی و رادیوگرافیک در دسترس بوده به لحاظ کلینیکی در 9/86 درصد دندانهای پالپوتومی شده و 6/95 درصد دندان پالپکتومی شده هیچ علامت پاتولوژیک وجود نداشت. از نظر رادیوگرافیک هم در 08/76 درصد دندانهای پالپوتومی شده و 3/91 درصد دندانهای پالپکتومی شده یافته پاتولوژیک نداشت. اختلاف نتایج رادیوگرافیک دو درمان از لحاظ آماری معنی دار بود (022/0 P=) شایعترین علائم شکست تحلیل پاتولوژیک ریشه و رادیولوسنسی پری اپیکال و فیستول بود. رادیولوسنسی پری اپیکال و فیستول بطور معنی داری در دندانهای پالپوتومی شده بیشتر از دندانهای پالپکتومی شده بود (05/0 P<). نتیجه گیری :با توجه به اینکه نتایج درمان پالپکتومی در ثنایای شیری نسبت به درمان پالپوتومی بطور معنی داری بالاتر بود. بنابراین احتمالا در آینده بتوان پالپکتومی با زینک اکساید – اوژنول (ZOE) را بعنوان جایگزین مناسبی برای درمان پالپ وایتال در ثنایای شیری مطرح کرد .