بررسی رفتار سیم های ارتودنسی NiTi در مقابل خوردگی در نواحی مختلف دهان

Abstract

کروژن در NiTi به دو دلیل مهم است: نگرانی از حساسیت به نیکل و اثر کروژن بر خواص منحصر به فرد آلیاژ.سیم ها در نواحی مختلف دهان تحت اثر شرایط متفاوت اند: نیروهای اکلوژن و درگیری در شیار براکت ها، ترکیب و جریان بزاق و حتی دما. هیپچ یک از مقالات اندک که سیم ها را بعد از خارج کردن بررسی کرده اند به این اختلاف شرایط توجه نکرده اند. تصمیم گرفتیم رفتار کروژن سیم های NiTi را در پاسخ به این اختلاف شرایط بررسی کنیم. روش کار و مواد:با در نظر گرفتن معیارهای مطالعه در نهایت 15 بیمار با رضایت در مطالعه شرکت کردند. 4 سیم NiTi SE(G&H) برای هرکدام استفاده شد: دو عدد درگیرشده در شیاربراکت ها و دو سیم به صورت غیر فعال در کنار سیم اصلی. بعد از دو ماه سیم ها خارج شدند و با سیم های استفاده نشده ار نظر ظاهر مقایسه شدند. سپس از وسط قسمت شده جهت آزمایش electrochemical impedance spectroscopy با دستگاه به لابراتوار ارسال شدند. Rp برای تک تک نمونه ها محاسبه شد.پیش فرض های آنالیز های آماری پارامتریک رد شد لذا از آزمایش های غیر پارامتریک استفاده شد. یافته ها:همه نمونه ها به خصوص در فک پایین شواهد کروژن را نشان دادند. 5 عدد از سیم ها تغییر شکل یافته بودند. در سیم های استفاده نشده میانگین Rp به طرز معنی داری (p<0.05) کمتر از سیم های استفاده نشده بود. همین طور سیم هایی که در فک پایین استفاده شده بودند به طرز معنی داری میانگین Rp کمتر ار فک بالا داشتند(p<0.05). میانگین Rp بین سمن راست و چپ و بین نمونه های درگیر در شیار و آزاد از شیار از نظر آماری معنی دار نبود. البته در مورد سیم های آزاد تفاوت بین سیم های بالا و پایین معنی دار نبود(p=0.08). نتیجه گیری : 1) سیم های استفاده شده هم به صورت ظاهری و هم از نظر الکتروشیمی دچار کروژن می شوند. به خصوص وقتی در فک پایین باشند. 2) این کروژن در همه گروه ها معنی دار است. 3) سیم در فک پایین به طرز معنی دار بیشتر از بالا دچار کروژن می شود وقتی در دستگاه ارتودنسی گیر شده باشد ولی نه در سیم های آزاد.4) کروژن در سیم های درگیر شده تفاوت معنی دار با انواع آزاد ندارد. 5) سیم های فک بالا نیاز کمتری به مقاوم سازی سطح در برابر کروژن خواهند داشت. نیز می توان آن ها را باز یافت کرد و مثلا برای همان بیمار استفاده کرد.