ارزیابی محل ایمپلنت در ناحیه سوراخ منتال

Abstract

تشخیص و طرح درمان از مراحل حیاتی در موفقیت درمان ایمپلنت محسوب میگردد. از طرفی معاینات رادیوگرافیک در درمان ایمپلنت به منظور براوارد ویژگیهای ناحیه قرارگیری ایمپلنت و ساختمانهای اناتومیک از ضروریات اصلی به شمار میرود از طرفی گزارش شده که توموگرافی اسپیرال در ماگزیلا و مندیبل قدرت و تشخیص بالایی دارد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه تفاوت اندازه گیری در ناحیه فورامن منتال بین رادیوگرافی پانورامیک و CT اسکن اسپیرال میباشد. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی میباشد که در ان رادیوگرافیهای پانورامیک و اسپیرال CT تعداد 40 بیمار در ناحیه فورامن منتال مورد بررسی اندازه گیری قرار گرفت.اندازه گیری در مورد اسپیرال CT در کامپیوتر و با انتخاب مارکر اندازه گیری از محل باز شدن سوراخ منتال به طور عمودی تا کرست استخوان الوئل محل اندازه گیری گردید. جهت بررسی رادیوگرافی پانورامیک از کولیس استفاده شد و اطلاعات به دست امده با استفاده از تست T توسط نرم افزار رایانه ای SPSS مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: میانگین فاصله از سوراخ منتال تا کرست استخوان در اسپیرال CT برابر 2/63+- 14/20 واین فاصله در رادیو گرافی پانورامیک 2/84 19/05بود و بررسی اماری اختلاف بین دو میانگین را معنی دار نشان داد. اختلاف در اندازه افقی بین اسپیرال CT ورادیوگرافی پانورامیک مورد ارزیابی قرار گرفت.میانگین فاصله نقطه عمودی واقع بر روی کرست استخوان تا مزیال مولر اول در تکنیک اسپیرالCT ، برابر 2/38-+ 17/62 واین فاصله در رادیوگرافی پانورامیک 2/7923/97 بود و بررسی آماری اختلاف بین دو میانگین را معنی دار نشان داد. T=(0/000) نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر در صورتیکه برای قرار دادن یمپلنتهای دندانی اسپیرال در دست نباشد و تنها با اتکا به اطلاعات رادیوگرافی پانورامیک اقدام به درمان ایمپلنت گردد رعایت حداقل mm5 برای دوری از اسیب احتمالی ضروری به نطر می اید و این در حالی است که فاصله افقی را بایستی 7 میلی متر به حساب آورد.