تاثیر انجام درمان فاز اول پریودنتال بر فراوانی تریکوموناس تناکس در ضایعات پریودنتال افراد مراجعه کننده به بخش پریو دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال تحصیلی 1388-1387 ( یک بررسی مولکولی)
چکیده
تریکوموناس تناکس یکی از انگلهای حفره دهان در انسان می باشد که در افراد با وضع بهداشتی بد دهان و بیماران مبتلا به پریودنتیت دیده می شود. هدف از این مطالعه بررسی مولکولی تاثیر انجام درمان فاز اول پریودنتال بر فراوانی تریکوموناس تناکس در ضایعات پریودنتال افراد مراجعه کننده به بخش پریو دانشکده دندانپزشکی تبریز می باشد. مواد و روشها:در یک مطالعه مداخله ای از نوع Cross Over که بر روی افراد مبتلا به بیماری پریودنتال مراجعه کننده به بخش پریو دانشکده دندانپزشکی در سال 1388-1387 انجام گرفت، تاثیر انجام درمان فاز اول پریودنتال بر فراوانی تریکوموناس تناکس در ضایعات پریودنتال افراد مراجعه کننده به بخش پریو دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال 1388-1387 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج:38 نفر از بیماران مرد و 22 نفر از بیماران زن بودند.میانگین بیماران مرد 8/48 -+ 31/09 و میانگین سنی بیماران زن 68/ 10 -+28/47 سال بود P=0/587) .) نفر( 23/3%) از بیماران مورد مطالعه در قبل از درمان فاز I آلوده به تریکوموناس تناکس بودند.6 نفر(10%) از بیماران مورد مطالعه در بعد از درمان فاز I آلوده به تریکوموناس تناکس بودند. 14 نفر(11 بیمار مرد و 3 بیمار زن) از بیماران مورد مطالعه در قبل از درمان فاز I و 6 نفر(4 بیمار مرد و 2 بیمار زن) از بیماران مورد مطالعه در بعد از درمان فاز I آلوده به تریکوموناس تناکس بودند. نتیجه گیری: نتایح بررسی های فوق و مطالعه ما بیانگر این مطلب می باشد که فراوانی آلودگی به تریکوموناس تناکس(Trichomonas tenax) در ضایعات دهانی در جوامع مختلف متفاوت می باشد. استفاده از درمان فاز I باعث کاهش فراوانی آلودگی به تریکوموناس تناکس(Trichomonas tenax) در بیماران می شود