تاثیر تزریق بوتولینوم توکسین A در جلوگیری از آبریزش دهانی بیماران مبتلا به عقب ماندگی ذهنی

Abstract

آبریزش دهانی (drooling) یک مشکل شایع و شدید در کودکان مبتلا به عقب ماندگی ذهنی است. مواد و روش کار: در این کارآزمایی بالینی متقاطع، به 22 کودک مبتلا به عقب ماندگی ذهنی در 2 گروه شاهد و مورد به صورت متقاطع، بوتولینوم توکسین A ، ( 2u/kg) در غده پاروتید تزریق شد و میزان بزاق یک، دو، چهار و هشت هفته بعد از تزریق اندازه گیری شد و به وسیله روشهای آماری توصیفی و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS.15 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: در گروه مورد، میزان بزاق از هفته دوم تا هفته هشتم کاهش یافته بود ولی در گروه شاهد تغییری رخ نداده بود. هیچ کدام از بیماران عارضه جانبی نشان ندادند. نتیجه گیری: تزریق بوتولینوم توکسین A در غده پاروتید ، یک روش مفید برای کاهش آبریزش دهانی است .