اثر 5 فلوروراسیل به تنهایی و در ترکیب با 13 سیس رتینوئیک اسید و ویتامین D3 بر روی سلولهای کشت شده سرطان سنگفرشی حفره دهان

Abstract

سرطان سلولهای سنگفرشی (squmous cell carcinoma) نزدیک به 90 درصد بدخیمیهای دهان را تشکیل میدهد و وقوع آن در جهان رو به افزایش است. شیمی درمانی که برای درمان این سرطان در مراحل پیشرفته به کار میرود درمان سیستمیک است که با از بین بردن سلولهای سرطانی گسترش و متاستاز تومور را کنترل میکند. 50 نوع داروی شیمیدرمانی مختلف وجود دارد؛ برخی به صورت مجزا استفاده میشود ولی اغلب چند دارو با هم استفاده میشود. شیمی درمانی در برخی مواقع با محدودیتهایی مواجه است و برای بیماران در مراحل پیشرفته بیماری، جراحی و متعاقب آن رادیوتراپی به عنوان استاندار طلایی درمان SCC معرفی شده است. با توجه به اثرات مثبت رتینوئیدها و مشتقات ویتامین D3 در درمان برخی سرطانها از جمله SCC ، هدف ما این است که اثر درمان ترکیبی 5 فلوروراسیل، رتینوئید و ویتامین D3 را در محیط آزمایشگاه بر روی سلولهای کشت شده سرطان سنگفرشی بررسی کنیم. روش کار: برای بررسی ممانعت از پرولیفراسیون سلولی توسط داروها، در محیط کشت از روش MTT assay و برای بررسی القا آپوپتوز در سلولهای کشت شده از روش Tunel استفاده شد. یافتهها : با توجه به میزان پرولیفراسیون گروه کنترل که 2/6 بود میزان ممانعت از پرولیفراسیون توسط داروها به ترتیب زیر است: 427/0 5Fu , RA 835/0 50 5Fu 796/0 5Fu , vi + D3 821/0 ‌ 5 RA 723/0 5Fu , vi+D3 RA, 850/1 20 vi+D3 * بررسی نتایج آزمون ناپارامتری تحلیل واریانس کروسکال والیس نشان داد که تفاوت میانگین در گروهها از لحاظ آماری معنی دار می باشد. 001/0 P P .یافتهها و نتیجهگیری: ترکیب 5 فلوروراسیل و رتینوئیک اسید بیشترین مقدار ممانعت از پرولیفراسیون را نسبت به 5 فلوروراسیل تنها یا دیگر ترکیبات داشت. بنابراین از نظر کاهش پرولیفراسیون سلولی استفاده از 5FU و RA بهترین ترکیب است. در مورد القا اپوپتوز ترکیب دوتایی داروها تاثیر بیشتری نسبت به استفاده داروها به تنهایی و ترکیب سه تایی آنها تاثیر بیشتری نسبت به ترکیب دوتایی داروها داشت. این نشاندهنده اثر سینرژیک داروها در القا اپوپتوز است. سرطان سلولهای سنگفرشی از شایعترین نئوپلاسم های بدخیم است که بیشتر از 90 درصد بدخیمی های دهان را تشکیل می دهد