بررسی میزان سرمی TGF- و TNF- در بیماران لیکن پلان دهانی

Abstract

لیکن پلان دهانی (OLP) یک بیماری مزمن و نسبتا شایعی است که اتیولوژی آن به خوبی شناخته نشده و تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد. یکی از زمینه های پژوهشی جدید، بررسی نقش سایتوکاینها (IL-2,6,10،TNF-1 ، TGF-و 2...) در ایمونوپاتوژنز لیکن پلان میباشد. برخی مطالعات قبلی نشانگر افزایش چشمگیر1,6,8 - ILو TNF- در سرم و بزاق بیماران بوده اند. مواد و روشها: 32 بیمار مبتلا به OLP و 32 فرد سالم انتخاب شدند.تست سرمی TNF- و TGF- برای هر دو گروه انجام شد.داده ها بوسیله روشهای آماری توصیفی استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS win/14 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگینTNF- در گروه بیمار ( pg ( 157+-115 و در گروه سالم pg 1410 بدست آمد که اختلاف میانگین دو گروه معنی دار بود((p<0.001 . میانگین TGF- نیز در گروه بیمار(pg) 15526 ودر گروه سالمpg 17557 بود. که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود (p=0.03) بحث: تحقیقات مختلف در مورد تاثیر TNF- در بروز OLP نشان می دهد که این ماده یکی از عوامل ترشح و شروع فعالیت متالوپروتئینازهای ماتریکس می باشد که همراه با کیماز وتریپاز ، پروتئینهای غشای پایه را تخریب می کند و با القاء آپوپتوزیس باعث بروز نکروز یا کاهش ضخامت اپی تلیالی می شود. TGF- سبب سنتز پروتئین های ماتریکس خارج سلولی نظیر کلاژن و رسپتورهای سلولی برای پروتئینهای ماتریکس (مثل اینتگرین ها) می شود و در نتیجه باعث القای ترمیم بافتی می گردد.