اثر اعمال نیروهای متفاوت هنگام قراردادن براکت های ارتودنسی بر استحکام برشی باند، در سه نوع سیستم ادهزیو

Abstract

استحکام باند براکت تحت تاثیر عوامل مختلف قرار دارد. اعمال نیرو های متفاوت بر براکت طی باندینگ می تواند ضخامت ادهزیو متفاوتی ایجاد کند و بر استحکام باند موثر باشد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر اعمال نیروهای متفاوت بر براکت طی باندینگ، بر استحکام برشی باند براکت های ارتودنسی می باشد. روش کار و مواد: تعداد 420 عدد براکت با سه نوع ادهزیوConcise ، Unite وTransbond XT ، با اعمال هفت میزان نیروی 50، 100، 200، 300، 400، 600 و 1000 گرمی و در بیست و یک گروه بیست تایی، بر روی دندان گاو قرار داده شدند. نیرو به مرکز براکت، عمود بر سطح باکال دندان وارد گردید. میانگین استحکام برشی باند توسط آزمون تحلیل واریانس دو عامله و نیز آزمون تعقیبی Tukey و همچنین ایندکس ادهزیو باقیمانده در این بیست و یک گروه، مقایسه شد. یافته ها: با افزایش نیرو، استحکام برشی باند در این سه ادهزیو افزایش می یابد بعد از نیروی 400 گرم در Transbond XT افزایش استحکام باند اتفاق نمی افتد. به علاوه Transbond XT کمترین استحکام برشی باند را بین این سه ادهزیو دارد. نتایج ایندکس ادهزیو باقیمانده نیز نشان می دهند که با سنگین شدن نیروی حین باندینگ، محل شکست از سطح اتصال براکت- ادهزیو به سطح اتصال ادهزیو- مینا جابجا می شود. نتیجه گیری: نیروی فشردن براکت در حین باندینگ، بر استحکام برشی باند موثر می باشد. بنابراین به منظور دستیابی به استحکام باند بالاتر، بکار بردن نیروی فشردن بیشتر توصیه می گردد. همچنین پیشنهاد می شود که در تحقیقات، نیروی ثابت جهت قرار دادن براکت بکار رود.