ارتباط بروز EGFR و c-erbB-2 یا درجه بندی هیستوپاتولوژیک موکواپیدرموئید کارسینومای غدد بزاقی

Abstract

موکواپیدرموئیدکارسینوما شایعترین بدخیمی غدد بزاقی است که به سه درجه هیستوپاتولوژیک Low grade High grade , Intermediate grade , تقسیم بندی می گردد. به دلیل وجود تفاوت فراوان در رفتارهای بیولوژیک درجات مختلف هیستوپاتولوژیک تومور، تشخیص دقیق وضعیت تومور از نظر هیستوپاتولوژیک از اهمیت ویژه ای در درمان و نهایتاگ‍ تعیین پیش آگهی بیمار بر خوردار است. روش کار و مواد: در این مطالعه تحلیلی گذشته نگر، 46 نمونه لام و بلوک پارافینی موکواپیدرموئیدکارسینوما گردآوری شد. سپس هر نمونه با اتکاء به معیارهای هیستوپاتولوژیک Auclair و همکارانش درجه بندی گردید. از هر بلوک برش جدیدی تهیه و با EGFR و c-erbB-2 رنگ آمیزی شد. در نهایت میزان بروز EGFR و c-erbB-2 و ارتباط آن با درجه هیستوپاتولوژیک موکواپیدرموئیدکارسینوما به کمک روش آماری واریانس یکطرفه بررسی گردید. 19 نمونه از بافت غدد بزاقی نرمال بعنوان گروه شاهد انتخاب شد. یافته ها: میانگین بروز EGFR ، c-erbB-2 و بروز توأم EGFR و c-erbB-2 به ترتیب 71%، 71%، 71% بود. ارتباط معنی داری بین درجه هیستوپاتولوژیک تومور و بروز EGFR و میانگین بروز توأم EGFR و c-erbB-2 وجود داشت (0/001 > p) در حالیکه بین بروز c-erbB-2 با درجه هیستوپاتولوژیک ارتباط معنی داری مشاهده نشد (0/60 = P). نتیجه گیری: به موازات افزایش درجه هیستوپاتولوژیک موکواپیدرموئید کارسینومای غدد بزاقی، میزان بروز EGFR و میانگین بروز توأم EGFR و c-erbB-2 افزایش میابد و می توان از این تکنیک در تعیین رفتار بیولوژیک تومور و پیش آگهی بیمار استفاده کرد.