تاثیر سه نوع دهانشویه مختلف روی ریزنشت ترمیم کامپوزیت انجام شده با دو نوع سیستم ادهزیو و سفید شده با کارباماید پراکساید10%

Abstract

با توجه به افزایش روزافزون استفاده از درمانهای سفید کردن دندانها و نیز افزایش تجویز دهانشویهها با اثرات درمانی مختلف جهت ارتقای بهداشت دهان، هدف از مطالعه اخیر بررسی تاثیر سه نوع دهانشویه Lysterine, Oral-B) و (Rembrandt pley روی ریزنشت ترمیمهای کامپوزیت انجام شده با دو نوع سیستم ادهزیو و سفید شده با کاربامایدپراکساید10 بود. مواد و روش اجرا: در سطح باکال و لینگوال 30 دندان پر مولر سالم انسانی، با آپکس بسته و کشیده شده به دلایل ارتودنسی حفرات کلاس V (جمعا 60 حفره) تعبیه شده، مارژین اکلوزالی mm1 بالای CEJ و مارژین جنجیوالی mm1 زیر CEJ قرار گرفت. دندانها بصورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: درگروه 1 از رزین چسباننده Excite و در گروه 2 از رزین چسباننده Clearfil SE Bond طبق دستور کارخانه استفاده شد. حفرات تعبیه شده با استفاده از کامپوزیت Z100(shade:A3) به روش لایه لایه ترمیم شدند. نمونه ها پس از ترمیم با استفاده از فرزهای الماسی پرداخت و با استفاده از دیسک های پالیش، پالیش شدند. دندانها تحت عمل ترموسایکلینگ قرار گرفته و سپس با کارباماید پراکساید 10% (Everbrite, Dentamerica) تحت عمل سفید کردن به مدت 14 روز هر روز 2 ساعت قرار گرفتند. دندانها در هر یک از گروههای ادهزیو به سه زیرگروه 5 تایی تقسیم و در دهانشویه های Lysterine Rembrandtpley, oral-B به مدت 12 ساعت مغروق شدند. سپس در فوشین بازی 2 درصد به مدت 24 ساعت قرار داده شدند. ریزنشت نمونه ها زیر استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 16 برابر مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون ناپارامتریک چند عامله و آزمون Bonferroni مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: اثر نوع باندینگ (0/009 = P) نوع دهانشویه ها (0/024 = P) و نوع مارجین (0/015 = P) به تنهایی روی میزان ریزنشت معنی دار بود. اثر تعاملی باندینگ-دهانشویه نیز روی میزان ریزنشت معنی دار بود (0/004 = P) ولی در بقیه موارد اثرات تعاملی باندینگ- مارژین (0/13 = P)، مارژین-دهانشویه (0/84 = P) و باندینگ-مارژین-دهانشویه (0/33 = P =) معنی دار نبودند . میزان ریزنشت Excite بطور معنی داری بیشتر از Clearfil SE Bond بود (0/009 = P). میزان ریزنشت در مارژین جینجیوالی بطور معنی داری بیشتر از مارژین اکلوزال بود (0/015 = P). همچنین میزان ریزنشت ترمیم های کامپوزیت انجام شده با سیستم ادهزیو Excite و سفید شده با کاربامایدراکساید 10% در صورت غوطه ور سازی در دهانشویه Oral-B بیشتر از دهانشویه Lysterine بود. نتیجه گیری: میزان ریز نشت ترمیم های کامپوزیت تحت تاثیر هرسه عامل نوع باندینگ، نوع دهانشویه و نوع مارجین قرار می گیرد.