بررسی میزان ترس مراجعه کنندگان به دانشکده دندانپزشکی تبریز در مراحل مختلف درمانهای دندانپزشکی

Abstract

یکی از جنبه های تندرستی پرداختن به سلامت دهان و دندان است، اما گاهی حضور در مطب دندانپزشکی چنان با ترس و وحشت توام می شود که انجام و ارائه خدمات دندانپزشکی غیر ممکن می گردد. این موضوع از سویی باعث کاهش اعتماد به نفس دندانپزشکان شده و از سوی دیگر شاخص های بهداشتی جامعه را دچار تغییرات منفی می سازد. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی 200 نفر بیمار مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز با استفاده از نمونه گیری غیر احتمالی آسان انتخاب شدند. کلیه اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری شدند. داده های به دست آمده با آزمون t و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین میزان ترس بیماران 1/62 4/86بود. بیشترین ترس به ترتیب نسبت به جراحی، معالجه ریشه دندان، کشیدن دندان بود. در این مطالعه بین میانگین شدت ترس با مراجعه قبلی به دندانپزشکی ارتباط معنی دار وجود داشت اما بین میزان ترس و جنس و سن و میزان تحصیلات ارتباط معنی داری وجود نداشت . نتیجه گیری: ترس از دندانپزشکی در میان گروههای مختلف (از نظر جنس، سن، سطح تحصیلات) شایع و در اولین مراجعه بیشتر می باشد.