شیوع لیکن پلان دهانی در بیماران مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی تبریز از سال 1385 تا 1388
Abstract
لیکن پلان یک بیماری مزمن پوستی- مخاطی است، که غالباگ پوست وغشاهای مخاطی دهان و ژنیتال راگرفتارمی نماید. اهمیت کلینیکی این بیماری به این خاطر است که لیکن پلان دهانی درعین حال که بیماری نسبتاگ شایعی می باشد، برخی از انواع آن پتانسیل تبدیل شدن به سرطان دهان رانیزدارند. باوجود اهمیت کلینیکی بالای این بیماری، تاکنون میزان شیوع قطعی ودقیقی برای آن درجوامع مختلف ذکر نشده است. هدف : با بررسی شیوع بیماری، اهمیت انجام مطالعات دیگردرزمینه علل، بررسی ریسک بدخیمی، راههای پیشگیری و درمان این بیماری مشخص می گردد. روش کار ومواد : پرونده های کلیه بیماران بالای 12 سال که برای دریافت خدمات دندانپزشکی از سال 1385تا سال 1388 به دانشکده دندانپزشکی تبریز مراجعه نموده اند ،استخراج شده وپرونده های بیماران مبتلا به لیکن پلان نوع دهانی جدا شدند.مشخصات فردی- اجتماعی مورد نظر و مشخصات مربوط به ضایعه ازقبیل نوع ضایعه، محل بروز ضایعه، علایم اضهار شده توسط بیمارو... درچک لیست ازپیش آماده شده وارد گردید. یافته ها : درتحقیق حاضر شیوع ضایعات لیکن پلان دهانی0/25 درصدبه دست آمد که شایع ترین نوع لیکن پلان، نوع رتیکولر بوده و محل شایع بروز این ضایعات در مخاط باکال می باشد.میزان شیوع ضایعات درزنان و مردان تقریبا مساوی است و میانگین سنی بروز ضایعات 45 سال بدست آمد. نتیجه گیری : به طورکلی باتوجه به شیوع نسبتا بالای لیکن پلان دهانی و مشاهده تغییرات دیسپلازی در این مطالعه و احتمال تبدیل شدن این ضایعات به سرطان دهان، لزوم اطلاع رسانی دقیق به بیماران درباره پیگیری این بیماری و معاینه مکرر آنان جهت بررسی پیشرفت بیماری آشکار می گردد.