بررسی آزمایشگاهی تاثیر تاخیر در زمان رعایت بهداشت در طول دوره سفید کردن دندانها با کارباماید پراکساید 15% بر ریز سختی مینا

Abstract

تغییر در ریزسختی مینای دندان در اثر سفید کردن با کاربامایدپراکساید در شرایط متفاوت آزمایشگاهی گزارش شده است. با توجه به اهمیت روش رعایت بهداشت توسط بیمار در طول دوره سفید کردن دندانها در منزل و نقش احتمالی آن در تشدید تغییرات سطح مینا در این دوره، مطالعه ی حاضر به بررسی آزمایشگاهی اثر رعایت بهداشت در سه زمان بلافاصله، 1ساعت و 2 ساعت پس از سفید کردن روزانه، بر ریزسختی مینا اختصاص یافت. مواد و روش کار: 80 عدد اسلب مینایی به سایز 246 میلی متر از دندان های مولر سوم نهفته ی انسانی که به روش جراحی در آورده شده بودند، تهیه گردید. پس از قرار گیری نمونه ها در داخل آکریل، سطح آنها توسط فرز های الماسی و سنگ آلومینیوم اکساید به همراه خمیر های ابریزیو الماسی صاف شد.سپس نمونه ها به طور تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شده و توسط دستگاه سنجش ریزسختی ویکرز مورد بررسی اولیه قرار گرفتند.عمل سفید کردن به مدت 21 روز و هر روز به مدت 6 ساعت بر روی نمونه ها انجام گرفت و هر روز بر روی گروه های تقسیم شده به ترتیب بلافاصله،1ساعت و 2 ساعت بعد از سفید کردن،مسواک با خمیر دندان زده شد و در گروه کنترل مسواک زده نشد.جهت نگه داری نمونه ها از بزاق مصنوعی استفاده شد.در انتهای دوره ی سفید کردن، ریزسختی مینا مجددا ثبت گردید. در نهایت اختلاف ریزسختی قبل و بعد از مداخله محاسبه شد و داده ها با استفاده از آزمون ناپارامتری کروسکال والیس با سطح معنی داری 0/05 > P مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: تفاوت میانگین اختلاف مقادیر ریزسختی قبل و بعد از مداخله در گروه های مورد مطالعه از لحاظ آماری معنی دار نبود(0/59=P). نتیجه گیری: پروسه ی رعایت بهداشت روزانه (مسواک زدن به همراه خمیر دندان فلورایده) بلافاصله، 1 یا 2 ساعت پس از سفید کردن روزانه با کارباماید پراکساید 15% باعث تغییر ریزسختی مینای دندان نشد.