بیان (Epithelial Growth Factor Receptor (EGFR در حاشیه جراحی نمونه های بیماران مبتلا به (Oral Squamous Cell Carcinoma(OSCC

Abstract

تقریبا در 40 % بیماران مبتلا به اسکواموس سل کارسینومای دهانی (OSCC) شکست در درمان دیده شده است ، که از شایعترین علل آن می توان به عود موضعی و یا عود در لنف نودهای ناحیه ای اشاره نمود. حتی اگر مارجینهای جراحی از لحاظ هیستوپاتولوژیکی عاری از تومور باشند ، باز هم در30 % موارد عود موضعی گزارش شده است . تجمع تغییرات ژنتیکی در مارجین جراحی نرمال ممکن است علت عود موضعی را توجیه کند .EGFR یک رسپتور تیروزین کیناز از خانواده ErbB میباشد که در OSCC ، با تهاجم تومور، افزایش متاستاز به لنف نودهای گردنی و کاهش تمایز هیستولوژیک تومور در ارتباط می باشد . هدف از این مطالعه بررسی بیانEGFR در حاشیه های جراحی که از لحاظ هیستوپاتولوژی عاری از تومور هستند ، می باشد . مواد و روش کار: 40 نمونه بلوک پارافینی OSCC از بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی تبریز و بیمارستان امام رضا گردآوری شد . همه نمونه ها حاوی مارجین های جراحی بودند که در بررسی هیستوپاتولوژیکی با روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین عاری از تومور بودند . از بلوکها برشهای جدیدی تهیه شده و با روش ایمونوهیستوشیمی برای EGFR رنگ آمیزی شدند . سپس داده های بدست آمده از مطالعه بوسیله روشهای آماری توصیفی (فراوانی-درصد) و آزمون دقیق فیشر مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند . نتایج: در 75 درصد نمونه های مربوط به بافت تومور و همچنین در 10 درصد نمونه های مربوط به بافت مارجین که به نظر عاری از تومور بودند نیز رنگ آمیزی قوی در غشا سلولها برای EGFR دیده شد . نتیجه گیری : ارزیابی مارجین های جراحی تنها بر اساس بررسی های هیستوپاتولوژیکی معمولی کافی نیست و آنالیز مولکولی این مارجین ها امکان انتخاب بیمارانی راکه در معرض خطر عود بیشتری قرار دارند ، فراهم می آورد .