ارتباط انواع مزاج کودکان 36-18 ماهه با پوسیدگیهای زودرس شدید دوران کودکی در مهدکودکهای شهر تبریز
Abstract
اخیرا محققین به منظور درک بهتر فرایند ایجاد پوسیدگی های زودرس دوران کودکی(ECC) و پیشگیری از آن، نگاهی فراتر از ریسک فاکتورهای بیولوژیک برای آن دارند و به دنبال بررسی ریسک فاکتورهای رفتاری آن هستند. یکی از ریسک فاکتورهای رفتاری مزاج کودک است. هدف این مطالعه تعیین رابطه انواع مختلف مزاج کودک با پوسیدگی های زودرس شدید دوران کودکی است. مواد و روشها: 373 کودک 36-18 ماهه در مهدکودکهای شهر تبریز مورد معاینه کلینیکی قرار گرفتند. پرسشنامه رفتاری در اوایل کودکی و یک پرسشنامه دوم حاوی اطلاعات دموگرافیک و عادات تغذیه ای و رفتاری کودک برای خانواده ها ارسال گردید. نتایج: شیوع ECC 41/01 درصد بود. با در نظر گرفتن18 نوع مزاج مختلف انحراف توجه، ترس، احساس محرومیت، تمایل کمتر به لذت، ناراحتی و خجالتی بودن بطور معنی داری در گروه مبتلا به ECC بیشتر بود و تمایل به درآغوش گرفته شدن، حساسیت ادراکی، مثبت نگری و آرام پذیری بطور معنی داری در گروه بدون پوسیدگی بیشتر بود. با در نظر گرفتن عادات تغذیه ای در مدل رگرسیونی ترس یک عامل پیشگویی کننده برای تغذیه با شیر مادر قبل از خواب و طول مدت تغذیه با شیر مادر بود در حالی که احساس محرومیت یک عامل پیشگویی کننده برای تغذیه با شیر مادر در طول شب بود. بعلاوه، ناراحتی و خجالتی بودن به ترتیب عوامل پیشگویی کننده برای تغذیه با شیر مادر در طول شب و طول مدت تغذیه با شیر مادر بودند. در مورد شیردهی با شیشه شیر، انحراف توجه تنها عامل پیشگویی کننده برای طول مدت شیردهی با شیشه شیر بود. بحث: انواع خاصی از مزاج در ارتباط با ECC و بعضی عادات تغذیه ای کودک هستند.