تاثیر داستان مصور بازخورد رفتاری کودکان 7-6 ساله حین کار دندانپزشکی با در نظر گرفتن بهره هوشی

Abstract

مطالعه حاضر به بررسی تاثیر داستان مصور در رابطه با رفتن به دندانپزشک بر میزان درد درک شده، اضطراب موقعیتی و بازخورد رفتاری کودکان 7-6 ساله با در نظر گرفتن بهره هوشی آنها، در طول درمان دندانپزشکی پرداخته است. مواد و روش کار: 80 کودک 7-6 ساله در این مطالعه شرکت نمودند. بررسی اختلالات اضطرابی مربوط به دوران کودکی توسط پرسشنامه Screen for Child Anxiety Related Disorders (SCARED) و ارزیابی میزان بهره هوشی افراد توسط تست هوش ریون(Progressive Matrices Rayven) صورت گرفت. نمونه ها به طور تصادفی در یکی از دو گروه مطالعه، گروهی که به داستان مصوری در رابطه با رفتن به دندانپزشک (گروه تست) و گروهی که به داستان مصوری در رابطه با رفتن به آرایشگاه (گروه کنترل) گوش فرا میدادند، قرار گرفتند. درمان دندانپزشکی مشابهی در مورد تمامی افراد شرکت کننده در مطالعه صورت گرفت. رفتار کودکان توسط شاخص Sound, Eye, and Motor (SEM) در طول درمان و میزان درد درک شده و اضطراب موقعیتی به ترتیب توسط شاخصهای Wong-Baker Fasces Pain Rating و Faces version of the Modified Child Dental Anxiety بعد از اتمام درمان تحت بررسی قرار گرفتند. یافته ها: گوش فرا دادن به داستان مصور در رابطه با رفتن به دندانپزشک منجر به کاهش معنی دار درک درد (P=0.02) و شدت اضطراب موقعیتی گردید (P<0.001). بعلاوه شنیدن داستان مصور در ارتباط با رفتن به دندانپزشک باعث بهبود معنی دار رفتار کودکان گروه تست در طول روند درمان گردید (P<0.001). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از این بود که آماده سازی کودکان برای درمان دندانپزشکی توسط داستان مصور می تواند منجر به کاهش میزان درک درد ، اضطراب موقعیتی و همچنین باعث بهبود بازخورد رفتاری آنها در طول درمان دندانپزشکی گردد.