مقایسه وضعیت بافتهای پری آپیکال دندانهای خلفی بر حسب کیفیت درمان ریشه و نوع ترمیم تاج

Abstract

زمینه و اهداف : عفونت ناحیه پری آپیکال دندان می تواند سلامت کلی بدن را به مخاطره بیاندازد و دردهای حاد و مزمن را سبب شود. مهمترین علت این عفونت ، پوسیدگی های وسیع و در گیر کننده پالپ دندان می باشد که در صورت امکان نگهداری دندان باید هرچه سریعتر درمان ریشه و ترمیم مناسب صورت گیرد. برخی مطالعات پرکردگی خوب کانال ریشه دندان را عامل مهمتری در موفقیت درمان ناحیه پری آپیکال می دانند، برخی دیگر نیز درمان مناسب تاج را مهمتر بیان می کنند. در مطالعه حاضر سلامت بافت های پری آپیکال دندانهای درمان ریشه و ترمیم شده بسته به نوع ترمیم تاج و کیفیت پرکردگی ریشه شان در رادیو گرافی پانورامیک بررسی شده است.مواد و روش کار: تعداد 500 عدد دندان خلفی درمان ریشه شده در رادیوگرافی پانورامیک بررسی شدند. برای بررسی وضعیت ناحیه پری آپیکال از ایندکس (PAI) و برای کیفیت پرکردگی کانال ریشه از معیار Tronstad استفاده شد.انواع ترمیم تاج نیز به ترمیم بدون پست، ترمیم با پست، کراون بدون پست و کراون با پست تقسیم شدند. داده ها با روشهای آماری توصیفی و آمار استنباطی با استفاده از آزمون CHI Square با نرم افزار آماریSPSS 13 مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها : فراوانی سلامت ناحیه پری آپیکال در دندانهایی که درمان ریشه مناسبی دارند، به طور معنی داری بیشتر از دندانهایی بود که درمان ریشه مناسب ندارند(P<0.001) سلامت ناحیه پری آپیکال با نوع ترمیم تاج رابطه ای نداشت.نتایج : کیفیت درمان ریشه نقش کلیدی در سلامت بافتهای پری آپیکال دارد و نوع ترمیم تاج تاثیر چندانی در این امر ندارد.