مقایسه دقت تشخیصی استفاده از تکنیک لیزر فلوئورسنس و رنگ آمیزی متیلن بلو در سنجش خشونت سطوح آماده سازی شده کامپوزیت ها با روشهای مختلف

Abstract

مقدمه: تعیین صافی یا خشونت سطحی کامپوزیت های دندانی از نقطه نظر بالینی اهمیت بسزایی دارد. تاکنون از روش های آزمایشگاهی بدین منظور استفاده شده است. از آنجایی که تعیین صافی سطحی یا خشونت سطحی ماده در بالین بیمار راهنمایی مفید برای دندانپزشک می باشد، از این رو در این مطالعه امکان ارزیابی خشونت سطحی کامپوزیت های دندانی با استفاده از تکنیک لیزر فلوئورسنس با رنگ آمیزی متیلن بلو، به عنوان روشی که بتواند مورد استفاده بالینی داشته باشد را مورد بررسی قرار دادیم.مواد و روش کار: پس از آماده سازی 80 نمونه کامپوزیتی در مولدهای پیش ساخته، نمونه ها به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند و سطح نمونه ها با روش های مختلف (فرز الماسی، دیسک خشن، دیسک خشن و متوسط و دیسک خشن، متوسط و نرم)اتمام و پالیش شدند. سختی سطحی نمونه توسط دو روش پروفیلومتری (روش استاندارد طلایی) و لیزر دیاگنودنت پس از رنگ آمیزی با متیلن بلو اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در این مطالعه P<0.05 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید. یافته ها: مقایسه مقادیر پروفیلومتری بین گروه های مختلف نشان داد که خشونت سطحی (Ra) در گروه ها به طور معنی دار با یکدیگر متفاوت می باشد (P<0.05). بیشترین خشونت سطحی مربوط به آماده سازی با فرز و کمترین مربوط به آماده سازی با سری دیسک های سفید می باشد. در مقایسه اعداد دیاگنودنت نیز، مقادیر بدست آمده بین گروه های مختلف با هم متفاوت بوده و بیشترین مقادیر مربوط به آماده سازی با فرز و کمترین مربوط به آماده سازی با سری دیسک های سفید بود (P<0.05)اعداد پروفیلومتری و مقادیر به دست آمده توسط دیاگنودنت برای هر یک از گروه ها همبستگی معنی داری نشان دادند (P<0.05).نتیجه گیری: روش استفاده از لیزر دیاگنودنت پس از رنگ آمیزی با متیلن بلو روشی مناسب برای سنجش سختی یا صافی سطحی مواد دندانی است که به راحتی در بالین بیمار قابل استفاده است. خشن ترین سطح مربوط به آماده سازی با فرز و صاف ترین سطح مربوط به آماده سازی با سری کامل دیسک های پرداخت بود.