بررسی فراوانی تومورهای غدد بزاقی مینور در بیماران ارجاعی به بخش آسیب شناسی مرکز آموزشی درمانی امام رضا تبریز در ده سال گذشته (89-80)

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی فراوانی تومورهای غدد بزاقی مینور در بیماران ارجاعی به بخش آسیب شناسی مرکز آموزش درمانی امام رضای تبریز در ده سال گذشته (89-80) بود . روش ها: این مطالعه بررسی فراوانی تومورهای غدد بزاقی مینور داخل دهانی در بیماران ارجاعی به بخش آسیب شناسی مرکز آموزش درمانی امام رضا تبریز در باز زمانی سال 1389-1380 می باشد . در این مطالعه پرونده بیماران مبتلا به تومورهای غدد بزاقی در داخل دهان مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات حاصله شامل سن، جنس، محل و نوع تومور بود . یافته ها: از مجموع 162 تومور غدد بزاقی، 28 مورد، تومورهای غدد بزاقی مینور داخل دهانی بودند که 17/2% از کل مبتلایان به تومورهای غدد بزاقی را شامل شدند. 21 مورد(75%) خوش خیم و 7 مورد (%25) بد خیم بودند. شایعترین تومور به ترتیب، پلئومورفیک آدنوما (67/9%) و آدنوئید سیستیک کارسینوما (21/4%) بود . حدود 50% از تومورهای غدد بزاقی مینور در کام رخ داده بود. لب بالا و زبان (هر کدام 17/9%) شایعترین نواحی بعدی بودند. متوسط سنی بیماران مبتلا به تومورهای خوش خیم و بدخیم به ترتیب 49/36 و 63/85 سال بود . مردان (67/9%) بیشتر از زنان مبتلا بودند. نسبت ابتلا مرد به زن 2/1 به 1 بود. نتیجه گیری: انجام مطالعه ده ساله حاضر نشان می دهد که فراوانی تومورهای غدد بزاقی مینور از لحاظ شیوع سن ، جنس ، محل و نوع این تومورها در بسیاری از موارد با نتایج مطالعات مشابه در سراسر نقاط جهان تقریبا هماهنگی داشته است. لذا در موارد قابل توجهی نیز اختلافات چشمگیری در مقایسه با سایر جوامع به چشم می خورد که می تواند بیانگر نقش عوامل جغرافیایی و نژادی در شیوع این گونه ضایعات باشد.