بررسی فراوانی سلولهای هوائی در قوس زایگوما در رادیوگرافی پانورامیک بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال 1390

Abstract

شیوع نقص سلول های هوایی قوس زایگوما در مطالعات مختلف در جمعیت های گوناگونی بررسی و گزارش شده است. اما در مورد جمعیت ایران مطالعه ای انجام نگرفته است. بنابراین هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی و نماهای رادیوگرافیک بیماران با ZACD بود تا بتوان از آنها در بررسی رادیوگرافیک و جراحی های لازم استفاده کرد. مواد و روش کار : در این مطالعه رادیوگرافی پانورامیک 1000 بیمار مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دهان دانشکده دندانپزشکی تبریز مورد بررسی قرار گرفت. رادیوگرافی های تهیه شده توسط یک رادیولوژیست مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس چک لیست، وجود ZACD مورد بررسی قرار گرفت. هچنین نمای آن (یونی لاکولار یا مولتی لاکولار) و دوطرفه یا یک طرفه بودن آن ثبت شد. در نهایت آنالیزهای آماری جهت تعیین فراوانی ZACD به تفکیک جنسیت و نماهای آن مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: ZACD در 25 نفر (%2/5 از افراد مورد بررسی مشاهده شد. فراوانی ZACD در زنان 3/1 برابر مردان بود (P>0.05). این نقص در 18 مورد به صورت یک طرفه و 7 مورد به صورت دوطرفه بود. از نظر نمای رادیوگرافیک 8 مورد نمای مولتی لاکولار و 24 مورد نمای یونی لاکولار دیده شد. فراوانی نکای یونی لاکولار به طور معنی داری بیشتر بود (P>0.05). نتیجه گیری: شیوع نقص سلول های هوایی زایگوما (ZACD) در این بررسی در حد بسیار اندک بود. بیشتر ضایعات در جنس مونث، به صورت یک طرفه و نمای یونی لاکولار بود.