بررسی و مقایسه اثر روشهای آماده سازی سطحی (سندبلاستینگ و لیزر Nd:YAG )بر روی استحکام باند Push-out پستهای فایبری کامپوزیتی به عاج فضای پست

Abstract

پست های کامپوزیتی تقویت شده با فیبر ، یکی از اجزای اساسی ترمیم دندانهای درمان ریشه شده است که گیر قسمت تاجی را بهبود بخشیده و استحکام ترمیم نهایی را افزایش می دهند. چسبندگی مطلوب بین پست و عاج کانال ریشه یک نیاز اساسی است که نیازمند روشهای آماده سازی مناسب بر روی سطح پست می باشد. روشهای اندکی برای آماده سازی سطح این گونه پستها وجود دارد که شامل فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی می باشد. Air abrasion یک روش آماده سازی فیزیکی و اسید اچ و سیلانه کردن پست ها مثالهایی برای روشهای شیمیایی می باشند. هدف این مطالعه بررسی اثر تاباندن لیزر به عنوان یک روش نوین آماده سازی سطح و روش air abrasion ، بر روی استحکام باند push out پستهای کامپوزیتی فیبر کوارتز به عاج کانال ریشه است. مواد و روشها : در این مطالعه ی in vitro ، تعداد 60 دندان پرمولر تک ریشه کشیده شده که عاری از هر گونه نقصی بودند ، در محل CEJ عمود بر محور طولی دندانها برش داده شدند. بعد از آماده سازی کانال ریشه و شستشو ، کانالها با سیلر AH26 و گوتاپرکا پر شدند. فضای پستها ، 24 ساعت بعد از تکمیل اعمال اندودونتیک آماده سازی شد. پستها و نمونه های دندانی به 3 گروه تقسیم گردیدند. در گروه اول 20 پست فیبرکوارتز با لیزر Nd: YAG با طول موج 1064 nm ، انرژی 100 mJ/pulse ، نیروی 2 وات و فرکانس 2 هرتز آماده سازی شدند. در گروه دوم پستها با سندبلاست با ذرات آلومینا و با استفاده از میکروبلاستر اکسید آلومینیوم DENTO-PERP آماده سازی شدند که بوسیله ذرات آلومینای 50 إm ، در فشار 2.5 بار ، به مدت 5 ثانیه و از فاصله 30mm انجام شد. پست های آماده سازی شده با استفاده از یک سمان رزینی dual-cure self etch (Panavia-S2.0) ، در داخل کانال ریشه سمان شدند. در گروه سوم فیبر پستها در داخل کانال ریشه بدون هیچ گونه آماده سازی سمان گردیدند. نمونه ها به بازوی یک اره با سرعت پایین وصل شده و همراه با خنک کنندگی آب ، عمود بر محور طولی برش داده شدند. از هر نمونه 3 قطعه عاج/پست ( سرویکال ، میانی و اپیکال) حاصل گردید که هر یک دارای ضخامت 3 mm بودند. بر روی تمام 180 نمونه تست push-out با استفاده از یک دستگاه معمول push-out استینلس استیل انجام شد. نیروها با استفاده از یک دستگاه Universal testing machine با سرعت سرپیستون 0/5 mm/min اعمال شدند. حد اکثر نیرو در لحظه خارج شدن قطعه پست از نمونه آزمایشی ، به عنوان نقطه شکست باند در نظر گرفته شد و به نیوتن (N) ثبت گردید. 3 نمونه از هر گروه به طو تصادفی انتخاب شده و تصاویر SEM برای بررسی فعل و انفعالات بر روی سطح پست تهیه گردید. نمونه های دیگر در زیر میکروسکوپ stereo برای بررسی نوع شکست باند ، مشاهده شدند. مفادیر متوسط با یک 2-way ANOVA مقایسه شده و سپس یک آزمایش مقایسه چندگانه با استفاده از یک Tukey HSD honestly significant difference)) برای بررسی قطعات مختلف و روشهای مختلف آماده سازی ، انجام گردید. در این مطالعه مقدار P کمتر از 0/05 معنی دار تلقی گردید. آنالیز داده ها با استفاده از Spss(Ver.19) انجام شد. یافته ها : مقادیر متوسط STD استحکام باند push-out برای 3 گروه مطالعه به این شرح است : لیزر Nd: YAG: 46/464629/74742 ؛ سندبلاست: 11/37682 27/6128 و گروه شاهد : 8/30417 26/4015 . مقادیر استحکام باند push-out در نمونه های لیزر Nd: YAG به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از نمونه های air-abrade و نمونه های گروه شاهد بودند (p<0.05) . مقادیر استحکام باند push-out در نمونه های گروه air-abrasion و گروه شاهد تفاوت قابل ملاحظه ای نداشتند. تصاویر SEM نتایج آماری را توجیه می کند. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن محدودیتهای این مطالعه ؛ تاباندن لیزر Nd: YAG بر روی مناطق علامتگذاری شده با گرافیت می تواند به عنوان یک روش آماده سازی سطح برای پستهای فیبر کوارتز کامپوزیتی پیشنهاد گردد. روش air-abrasion با پارامترهایی که در این مطالعه استفاده شدند ؛ اثری بر روی استحکام باند پست به عاج کانال ریشه ندارد.