ارتباط اضطراب و رفتار کودکان 7 تا 12 ساله با مولفه های هوش هیجانی حین درمان های معمول دندانپزشکی
Abstract
این مطالعه برای ارزیابی ارتباط و همبستگی مولفه های هوش هیجانی با اضطراب و رفتار کودکان در محیط های دندانپزشکی انجام شد. مواد و روشها: مطالعه بر روی 123 کودک 7 تا 12 ساله که برای آنها دو جلسه برنامه ریزی شده بود انجام گرفت در جلسه اول تست هوش هیجانی بارون از کودکان گرفته شد رفتار و اضطراب کودکان در جلسه دوم حین کار دندانپزشکی توسط دو دندانپزشک کودکان بوسیله ابزارهای فرانکل و مقیاس اضطراب کلینیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: پس از حذف 23 کودک مطالعه 100 کودک (47 پسر و 53 دختر) با میانگین سنی 1/59 -+ 9/32 مورد مطالعه قرار گرفتند. ارتباط معنی داری بین رفتار کودکان و هوش هیجانی کل، هوش درون فردی ، هوش میان فردی، کنترل استرس و سازش پذیری کودکان وجود داشت. همچنین ارتباط معکوس معنی داری بین اضطراب کودکان و هوش هیجانی کل، هوش درون فردی، هوش میان فردی یافت شد ولی ارتباط معنی داری بین اضطراب و کنترل اضطراب کودک وجود نداشت. هوش هیجانی کل و مولفه های آن می توانند بدون اثر سن و جنس رفتار و اضطراب کودک را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: یافته ها نشان دادند کودکان با نمره بالای هوش هیجانی کل و مولفه های آن می توانند بطور کلی انعطاف پذیرتر بوده و در محیط دندانپزشکی رفتار مناسب تری از خود نشان دهند. نمره بالاتر در مولفه کنترل استرس می تواند با توانایی بهتر کنترل اضطراب و در نتیجه رفتار مناسب در ارتباط باشد.