مSocket Preservation با استفاده از ماتریکس استخوان پروتئین زدائی شده گاوی با و بدون پلاسمای غنی از فاکتورهای رشد در مدل حیوانی سگ
چکیده
در بررسی های پیشین بهبود ضایعات استخوانی توسط پلاسمای غنی از فاکتور های رشدی مشاهده شده است. هدف از این مطالعه حیوانی کنترل دار ،ارزیابی تاثیر زنوگرفت بدست آمده از ماتریکس استخوان پروتئین زدائی شده گاوی deproteinized bovine bone matrix DBBM) ( با و بدون پلاسمای غنی از فاکتور های رشد (Plasma Rich in Growth Factors) یا باختصار PRGF بر روی ساکت دندان کشیده شده در مدل حیوانی سگ میباشد. روش بررسی: بر روی 6 قلاده سگ بعد از انجام روش های انگل زدایی و سپری شدن 2 هفته از قرنطینه دامی، 3 عدداز پره مولرهای دوم و سوم به صورت دو طرفه خارج گردیدند ابعاد ساکت دندان کشیده شده ازنظر عرض باکولینگوالی ساکت، و عمق ساکت اندازه گیری شدند. سپس در هر یک از ساکت های دندانی کشیده شده به صورت تصادفی از DBBM+PRGF وDBBM و لخته خونی استفاده گردید. بعد از گذشت 3ماه سگها کشته شدند ابعاد ساکت دندان کشیده شده از لحاظ کلینیکی دوباره بررسی گردیدند و نمونه های برداشته شده از ساکتهای دندانی از لحاظ بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در هر دو گروه DBBM و DBBM+PRGF میانگین کاهش بعد باکو لینگوالی حدود 1/092/00 میلیمتر در حالی که این میزان در گروه لخته خونی 1/472/66 میلیمتر بود ( ( 0/627 = P . از نظر تغییرات بعد کورونواپیکالی از محل علامت گذاری شده روی ریشه مزیالی میانگین تغییرات در گروه DBBM 6/252/13 میلیمتر و در گروه DBBM+PRGF 6/831/83 میلیمتر و در گروه لخته خونی 1/633/83میلیمتر بود ( 0/034 = P . تحلیل استخوان بیشتر در گروه لخته خونی رخ داده و در گروه PRGF نسبت به دو گروه دیگر تحلیل کمتری در ابعاد استخوان دیده می شد. در گروه لخته خونی استخوان به طور کامل ساکت را پر کرده و به طور کلی میزان استخوان تشکیل شده در این گروه بیشتر از دو گروه دیگر بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که از لحاظ اماری تفاوت معنی داری در حفظ ابعاد ساکت با استفاده از ماتریکس استخوان پروتئین زدائی شده ی گاوی با و بدون پلاسمای غنی از فاکتور های رشد دیده نمی شود.