مقایسه آرتیفکتهای حاصل از سخت شدن پرتو در اسکن ایمپلنتهای دندانی بدست آمده از دو دستگاه CBCT و CT اسپیرال

Abstract

امروزه توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی شکل (CBCT) بصورت جایگزینی برای توموگرافی کامپیوتری (CT) در درمانهای دندانپزشکی درآمده است. مواد فلزی به کار رفته در دندانپزشکی قادر به ایجاد آرتیفکتهایی حاصل از پدیده سخت شدن پرتو (Beam hardening)می باشند. از آنجاییکه CT و CBCT ازاصول ساخت یکسان تصاویر پیروی می کنند در نتیجه این آرتیفکتها می توانند در تصاویر بدست آمده از هر دو دستگاه ایجاد شوند. در این مطالعه میزان آرتیفکتهای ناشی از سخت شدن پرتو در تصاویر به دست آمده از سه دستگاه NewTom VG وPlanmeca Promax باSomatom Sensation 64-Slice CT مورد مقایسه قرار گرفت. مواد و روش ها: از یک Implant drilling Model استفاده شد. ایمپلنت ها (Dentis) با طول و قطر یکسان در نواحی کانین، پره مولر و مولر قرار داده شدند. تصاویر یکسان از هر دستگاه توسط سه نفر مشاهده گر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده توسط آزمون رتبه ای کروسکال والیس مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. مقادیر P<0.05 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید. یافته ها: آزمون کروسکال والیس اختلاف معنی داری را در میزان وضوح تصاویر در بین سه دستگاه نشان داد. (0/001= P) بطوریکه دستگاه NewTomVG بیشترین وضوح و دستگاه Planmeca Promax بطور معنی داری کمترین میزان وضوح تصویر را داشت. نتیجه گیری: با توجه به میزان اندک آرتیفکتهای فلزی در دستگاه NewTom VG همچنین دوز پایین تر و هزینه کمتر آن در مقایسه با CT ، استفاده از آن به منظور تصویربرداری از بیمارانی که دارای ترمیم ها وسیع، پروتزهای متعدد و یا درمان های قبلی ایمپلنت می باشند توصیه می گردد.