مقایسه اثرات فوتودینامیک تراپی، ژل کلرهگزیدین زیرلثه ای بر تعداد کمی میکروارگانیسم پورفیوروموناس جینجیوالیس و شاخص های بالینی در درمان غیرجراحی بیماران پریودنتیت

Abstract

هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه اثربخشی فوتودینامیک تراپی و ژل زیر لثه ای کلرهگزیدین به عنوان درمان جانبی به همراه جرم گیری و تسطیح ریشه، در درمان پریودنتیت است. روش کار و مواد: جمعیت هدف، بیماران مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی تبریز هستند.24 بیمار شامل 14 زن و 10 مرد در این مطالعه شرکت کردند. معیار اصلی ورود به مطالعه وجود حداقل یک ناحیه با عمق پاکت بزرگتر یا مساوی 4 میلی متر همراه با خونریزی هنگام پروب کردن در حداقل 3 ربع دندانی از مجموع 4ربع دهانی است. درجلسه اول نمونه گیری از پلاک زیر لثه ای بیماران، اندازه گیری معیارهای بالینی انجام خواهد شد. در جلسه دوم جرم گیری و تسطیح ریشه کل دندان ها و توسط وسایل چرخشی انجام شده و سپس در هر کدام از نواحی ربع دهانی تعیین شده و در یک دندان با عمق پاکت بزرگتر یا مساوی 4 میلیمتر درمانهای فوتودینامیک تراپی، ژل زیر لثه ای کلرهگزیدین، جرم گیری و تسطیح ریشه انجام شد. سپس به ترتیب1 ماه و 3 ماه بعد شاخص های بالینی اندازه گیری شد. آزمون میکروبی در مقاطع زمانی ابتدای درمان و 3 ماه بعد توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز بررسی شد. پیامد اولیه در این مطالعه اندازه عمق پاکت بر حسب میلی متر بود. یافتهها: شاخص های بالینی در هر سه گروه درمانی در طول زمان به طور معنی داری کاهش پیدا کرده بودند. مقایسه تغییرات شاخص های بالینی در سه گروه در زمانهای مختلف نشان می دهد که از بین این شاخص ها ، تنها شاخص خونریزی بعد از پروب، هم در گروه ژل و هم در گروه PDT ، کاهش آماری معنی داری را در مقایسه با گروه SRP داشته است .(p<0.001) سایر شاخص های بالینی و میکروبی بین گروههای درمانی مختلف تفاوت آماری معنی داری نداشت. نتیجهگیری: با توجه به محدودیت های مطالعه فعلی، کاربرد ژل زیر لثه ای چسبان کلرهگزیدین و فوتودینامیک تراپی به عنوان درمان جنبی همراه با جرم گیری و تسطیح ریشه ممکن است سبب کاهش خونریزی پاکت های پریودنتال شود. سایر شاخص های بالینی و میکروبی بین گروه ها تفاوتی نداشت. پیشنهاد می شود که مطالعات بالینی جهت ارزیابی اثربخشی این روش ها در درمان بیماری پریودنتیت مهاجم و پریودنتیت مت‌أثر از بیماری های سیستمیک انجام شود.