بررسی ارزش تشخیصی پاسخ پوستی گالوانیک به عنوان ابزار سنجش اضطراب در برابر ابزارهای گزارش شخصی و مشاهده رفتاری در دندانپزشکی کودکان

Abstract

ارزیابی استرس در کودکان طی اعمال پزشکی اهمیت زیادی دارد. با دانستن میزان استرس کودکان قبل از درمانهای دنداپزشکی میتوان مداخلات لازم را انجام داده یا در صورت لزوم به متخصص روانشناسی ارجاع داد. هدف از این مطالعه تعیین اعتبار میزان هدایت گالوانیک پوستی به عنوان یک ابزار سنجش اضطراب در کودکان میباشد. مواد و روشها: 151 کودک 5 تا 7 ساله در این مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفتند. تمام بیماران تحت درمان ترمیم مولر شیری مندیبل بعد از تزریق بی حسی قرار گرفتند. برای تمام نمونه ها درمانهای مشابهی انجام گرفت. در ابتدا و انتهای درمان برای ارزیابی اضطراب از دو ابزار تایید شده Modified child dental anxiety Scale(MCDAS) و Clinical Anxiety Rating Scale(CARS) استفاده شد. بعلاوه میزان هدایت گالوانیک پوستی نیز در ابتدا و انتهای درمان ارزیابی شد. نتایج: میزان هدایت گالوانیک پوستی بطور معناداری با MCDAS (r=0.62 , p=0.02) و CARS (r=0.44 , p=0.032) ارتباط داشت. در طی جلسه درمانی میزان GSC (r=0.52 , p=0.001) و MCDAS (r=0.52 , p=0.001) به طور معناداری کاهش یافت. CARS نیز در طی دو بار ارزیابی کاهش داشت اما این میزان معنادار نبود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه پیشنهاد میکند که میزان هدایت گالوانیک پوستی یک ابزار معتبر برای اندازه گیری اضطراب در کلینیک است و اینکه اضطراب طی درمان به طور مشخصی کاهش می یابد.